„Zapomniane”: Metafizyka szurania kapci i kipiącego rosołu

Postacie Rafała Wojasińskiego snują się po bezdrożach i pustych przestrzeniach jak bohaterowie z filmów Andrieja Tarkowskiego czy Theo Angelopoulosa. Jak gdyby ich dziady trwały przez 365 dni w roku. I nie ma w tym nic z taniego dramatu metafizycznego. Recenzja książki „Zapomniane” wydanej przez PIW.

Publikacja: 28.03.2025 16:55

„Zapomniane”: Metafizyka szurania kapci i kipiącego rosołu

Foto: Marcin Kube

Marcin Kube

Są książki, które próbują gonić rzeczywistość albo na różne sposoby ją imitować, tłumaczą i opowiadają nam świat, chwytają gorące sprawy i nośne tematy, ubierając w anegdoty. Ale są też takie książki, które żyją sobie w poprzek, jak te nieliczne rzeki w Polsce, co płyną z północy na południe, a nie na odwrót. Właśnie takie pisze od lat Rafał Wojasiński. I mimo pozornej trudności, jakie może sprawiać ich lektura, zdobywa coraz szersze grono entuzjastów oraz kolejne nagrody. Niezależnie też od tego, za jaką formę bierze się ten pisarz – czy są to opowiadania, powieści, dramaty – zachowuje swój autorski styl. Wyrazisty i trudny do podrobienia, a zarazem, jeśli spojrzeć na jego bibliografię, wykuwający się przez wiele lat Bernhardowsko-Beckettowski, by poszukać upraszczających skojarzeń, z domieszką Tadeusza Różewicza i Jona Fossego.

Pozostało jeszcze 85% artykułu

Tylko 99 zł za rok czytania.

Tylko teraz! RP.PL i NEXTO.PL razem w pakiecie!
Co zyskasz kupując subskrypcję? - możliwość zakupu tysięcy ebooków i audiobooków w super cenach (-40% i więcej!)
- dostęp do treści RP.PL oraz magazynu PLUS MINUS.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Plus Minus

Artysta wśród kwitnących żonkili

Sława Davida Hockneya działa z magnetyczną siłą. Od pierwszego więc dnia jego wystawa w Paryżu ściąga tłumy, a j...

Materiał Promocyjny

Między elastycznością a bezpieczeństwem

W debacie o rynku pracy nie można zapominać o człowieku. Ideałem dla większości pozostaje umowa o pracę, ale technologie i potrzeba elastyczności oferują nowe rozwiązania.