Dzięki niej powstała rozbudowana sieć norm umożliwiających wzajemne uznawanie i wykonywanie orzeczeń wydawanych przez sądy państw członkowskich bez potrzeby przeprowadzania oddzielnej procedury mającej na celu stwierdzenie wykonalności orzeczenia pochodzącego z innego sądu państwa unijnego (tzw. procedura exequatur). Normy te ustalają też podstawy ustalenia sądy właściwego w danej sprawie oraz umożliwiają skuteczne poddanie sporu pod sąd innego państwa członkowskiego UE. Niewątpliwie przyjęcie rozwiązania o bezpośredniej wykonywalności orzeczeń stanowi rozwiązanie istotne dla rozwoju transgranicznej wymiany handlowej państw członkowskich oraz daje przedsiębiorcom poczucie stabilności, gdyż korzystne dla nich orzeczenie wydane przez przykładowo sąd państwa ich siedziby będzie mogło zostać wykonane w kraju siedziby ich kontrahenta.