W przypadku nieważności umowy o kredyt frankowy frankowicze mogą żądać od banku rekompensaty wykraczającej poza zwrot zapłaconych rat miesięcznych, natomiast banki nie mogą dochodzić czegoś więcej niż zwrotu wypłaconego kapitału oraz zapłaty ustawowych odsetek za zwłokę w zwrocie tego kapitału – tak wynika z prawa Unii Europejskiej, co 15 czerwca br. potwierdził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie C-520/21, „Bank M” – odpowiadając na pytanie prejudycjalne Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie. Tego samego dnia TSUE odpowiadając na pytanie Sądu Okręgowego w Warszawie orzekł (w sprawie C‑287/22, Getin Noble Bank S.A.), iż przepisy prawa Unii stoją na przeszkodzie praktyce sądów polskich odmawiających wydawania postanowień o wstrzymaniu spłaty kredytów do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sporu w kwestii stwierdzenia nieważności umowy.