Aktualizacja: 19.09.2017 19:50 Publikacja: 19.09.2017 19:50
Foto: Fotorzepa, Marta Bogacz
Instrumentem, którego potencjał nie jest w pełni wykorzystywany na naszym rynku, jest niewątpliwie stała stopa procentowa CIRR dostępna dla kredytów eksportowych. CIRR, czyli referencyjne stopy oprocentowania rynkowego (ang. Commercial Interest Reference Rates), to oficjalne stopy oprocentowania kredytów, stosowane m.in. przez agencje kredytów eksportowych. Ustalane są dla poszczególnych walut wszystkich uczestników porozumienia OECD w sprawie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych. Stopy CIRR obliczane są w oparciu o państwowe obligacje emitowane w krajowej walucie i prezentowane są z reguły w trzech ujęciach, w zależności od okresu spłaty transakcji: 1) do 5 lat włącznie, 2) od 5 do 8,5 roku, 3) powyżej 8,5 roku. Aktualnie obowiązujące stawki stopy CIRR dla euro (waluta, w której rozliczana jest większość polskiego eksportu) w przypadku transakcji z okresem spłaty do 5 lat włącznie wynoszą 0,48 proc., w przypadku okresu spłaty 5 do 8,5 roku – 0,82 proc., natomiast powyżej 8,5 roku – 1,17 proc. (dane na 11.09.2017 r.). Mówimy tu o podstawie kosztu udzielanego przez bank długoterminowego kredytu z przeznaczaniem na zakup dóbr i usług inwestycyjnych.
GUS opublikował właśnie dane na temat stanu polskiej gospodarki w II kwartale. I nie są to wcale dane bardzo optymistyczne, choć na pierwszy rzut oka mogą się takie wydawać.
Raty kredytów wyższe nawet o połowę? Choć prawdopodobieństwo takiego scenariusza nie jest dziś wysokie, nie jest on jednak niemożliwy.
Homo oeconomicus zaczął być prezentowany jako „bezduszna" i „agresywna" maszyna do kalkulowania kosztów i korzyści, działająca wedle zasady, że ekonomiczny cel, czyli maksymalizacja własnych korzyści, uświęca środki.
Nikt od 20 lat tak bardzo nie nakręcił wzrostu cen w Polsce, jak pandemia pod rękę z lekceważącą inflację Radą Polityki Pieniężnej.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Analiza skutków rządów 50 populistycznych liderów, w różnych okresach i krajach, wykazała, że ich ambitne plany kończą się nieodmiennie trwałym spowolnieniem wzrostu.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
