Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Gorzowie Wielkopolskim uwzględnił skargę spółki, która spierała się z fiskusem o podatkowe skutki zwrotu zwaloryzowanej kaucji mieszkaniowej.
Czytaj więcej
Fundacja rodzinna nie musi płacić 25 proc. CIT od krótkoterminowego wynajmu apartamentów.
Kaucja zabezpieczająca na rynku najmu
Spór powstał na tle wniosku o interpretację indywidualną z maja 2024 r. Firma wyjaśniła w nim, że prowadzi działalność na podstawie ustawy z 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa. Zajmuje się budowaniem domów mieszkalnych i ich eksploatacją na zasadach najmu. Spółka tłumaczyła, że w ramach tej działalności pobiera od przyszłych najemców kaucję zabezpieczającą pokrycie należności z tytułu najmu, istniejących w dniu opróżnienia lokalu. Zgodnie z ustawą kaucje podlegają waloryzacji. A w razie opróżnienia lokalu podlegają zwrotowi w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu.
Spółka była przekonana, że zwrot zwaloryzowanej kaucji zabezpieczającej jest neutralny podatkowo. Ma bowiem charakter zwrotny, zabezpieczający i nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT. W konsekwencji firma wniosła o potwierdzenie, że dokonując zwrotu, nie musi wystawiać informacji PIT-11.
Fiskus był jednak przeciwnego zdania. Stwierdził, że gdy kwota zwrotu kaucji jest wyższa od wpłaconej, to najemca osiąga przysporzenie majątkowe, które stanowi przychód z innych źródeł.