Takie sensacyjne wyniki uzyskali genetycy ze szwajcarskiego Centrum Badań Genealogicznych iGENEA, zespołem kierował prof. Roman Scholz. Badania DNA faraona wykonano na zlecenie Muzeum Narodowego w Kairze. Ich celem było ustalenie rodzinnych koligacji słynnego faraona (żył około
20 lat, zmarł w 1323 r. p. n. e., jego nietknięty grobowiec odnalazł w 1922 roku brytyjski archeolog Howard Carter).
Tymczasem jeszcze przed osiągnięciem tego celu Szwajcarzy dokonali nieoczekiwanego odkrycia.
Nie tego szukali
Do Zurychu przesłano próbkę kostną pobraną z lewej łopatki mumii. Próbkę pobrano w sposób nieinwazyjny, za pomocą nakłucia igłą strzykawki, praktycznie nie niszcząc mumii.
Następnie ustalono profil genetyczny faraona i – czego wymaga metodologia badań genealogicznych – rozpoczęto rutynowe porównywanie go z profilami genetycznymi współczesnych ludzi z różnych rejonów świata. DNA porównywano pod kątem tzw. haplogrup, czyli serii genów położonych w specyficznym miejscu na chromosomie.