Hipster to słowo, które wywodzi się z Afryki. W języku ludu Wolof oznaczało oświeconego, który oczy ma otwarte. Po raz pierwszy użyto go w latach czterdziestych XX wieku w środowisku jazzowym. Dzisiejszy hipster jest antysystemowym przeciwnikiem mainstreamu. Uważa, że podziały w przestrzeni społecznej są absurdalne i stara się je usuwać. W książce „Subkultura hipsterów. Od nowoczesnej etyki do ponowoczesnej estetyki”, Aleksandra Litorowicz pisze: „Hipsterski bunt sprowadza się, w swoich założeniach, do krytyki nieoryginalności, a więc rozwiązań proponowanych przez kulturę głównego nurtu. Hipsterzy stawiają się w opozycji do kultury mainstreamu i swoim oryginalnym strojem i niszowymi zainteresowaniami pragną odciąć się od dominującej kultury”.