Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Literatura poza językiem - rozmowa z Markiem Bieńczykiem
Marek Bieńczyk. Pisarz i tłumacz opowiada Małgorzacie Piwowar o Kunderze i jego nowej książce, która dziś się ukazuje.
Marek Bieńczyk – rocznik 1956. Prozaik, eseista, tłumacz m.in. Kundery i Ciorana. Laureat Nike w 2012 r. za zbiór esejów „Książka twarzy”. Współautor przewodnika enologicznego „Wina Europy”. W tym roku opublikował „Jabłko Olgi, stopy Dawida”.
Rz: Po pięciu latach milczenia Milan Kundera daje czytelnikom „Święto nieistotności". Książka powstała ponoć z inspiracji żony, która chciała, by napisał powieść, w której nic nie będzie na poważnie. Tak jest?
Marek Bieńczyk: Nie całkiem. Już w „Powolności" wypowiedział takie marzenie o książce zabawce, niepoważnej w każdym calu, a żona ostrzegała go, że krytycy powieszą na nim wszystkie psy, jeśli coś takiego zrobi. Ale, jak to u Kundery, w tym żarcie coś jest – coś, co chce jeszcze o świecie powiedzieć.
„Święto nieistotności" opublikowane zostało po włosku, później po hiszpańsku, a dopiero potem po francusku – w języku, w którym zostało napisane. Dlaczego?
Kundera parę razy wydawał powieści najpierw poza Francją. Bywało i tak, że premierowo ukazywały się w Hiszpanii i Islandii, gdzie ma wielu przyjaciół i czytelników. Kaprys wynikający pewnie z faktu, że w tych krajach jest fenomenalnie popularny, bardziej niż we Francji.
Pozostało jeszcze 82% artykułu
