Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Moda na celebrytów z minionych lat
Od kiedy datujemy nowoczesność? Od zawsze, można powiedzieć bez popełnienia błędu. Dla każdego odchodzącego pokolenia to, co mu nieznane, będzie co najmniej „nowe”, a jeśli zaistnieje, wywrze wpływ, przerodzi się w modę, to i nowoczesnym się stanie, dominującym, zmieniającym postrzeganie świata.
Roberto Salvadori „Moda i nowoczesność” tłum. Halina Kralowa, Katarzyna Skórska Fundacja Zeszytów Literackich, Warszawa 2015
Możemy więc, odnosząc się do tytułu nowego tomu esejów Roberta Salvadoriego, mówić o „modzie na nowoczesność", napędzającej rozwój. Jak to obrazowo podaje autor na przykładzie jego ulubionego tematu, architektury: „W Berlinie 1919 roku nie chodziło o to, aby wybudować ex novo teatr, lecz aby wymyślić na nowo, przekształcić i przebudować istniejącą już strukturę".
Salvadori objawił się polskim czytelnikom ponad dekadę temu, w 2001 roku, gdy nakładem Zeszytów Literackich ukazał się u nas pierwszy jego tom „Poszukiwanie nowoczesności". Trzy lata później wydał „Mitologię nowoczesności". Co łączy te książki z najnowszą? W dwóch pierwszych zajął się solidnie i rzetelnie malarstwem, rzeźbą, architekturą, urbanistyką – niezbyt wykraczając poza ich obszar. Były naturalnie ukłony w stronę literatury, odniesienia do filmu, wspominki teatralne, muzyczne podsłuchiwania, wiele o polityce, bo budownictwo na przykład związane jest z polityką jak żadna inna sztuka. Salvadori dowodził tego nader przekonująco, czy pisząc o Rzymie, czy o Nowym Jorku, czy to cofając się do antyku.
