Dla świata zostanie przede wszystkim twórcą „Zapachu kobiety” z Vittorio Gassmanem w roli niewidomego oficera szykującego się na śmierć. Film dostał w 1976 roku dwie nominacje do Oscara, a w 1992 doczekał się amerykańskiego remake’u, w którym Gassmana zastąpił Al Pacino.
W wielu swoich obrazach Risi utrwalał obraz Włoch po II wojnie światowej. Zasłynął jako twórca komedii, a wśród jego najbardziej znanych tytułów były m.in.: „Fanfaron”, „Biedni, ale piękni”, „Wdowiec”, „W imieniu narodu włoskiego”. Zarówno w dramatach, jak w komediach zawsze pozostawał wyczulony na sprawy społeczne.
Urodził się w 1916 roku w Mediolanie. W wieku 12 lat został sierotą, wychowywali go krewni. Chciał iść w ślady ojca, który był lekarzem. Porzucił jednak studia medyczne dla kina. W 1940 roku spotkał reżysera Mario Soldatiego, który po krótkiej rozmowie zaproponował mu asystenturę przy swoim filmie „Piccolo mondo antico”. Risi podjął wyzwanie, potem pracował jeszcze z Alberto Lattuadą. Sam zaczął realizować krótkie filmy, w latach 50. zadebiutował w fabule. Wylansował wiele włoskich gwiazd. Pracował z młodą Sophią Loren, a jego ulubionym aktorem był Gassman, zrobili razem ponad dziesięć filmów.
Sześć lat temu Risi został uhonorowany weneckim Złotym Lwem za całokształt twórczości. Pracował niemal do końca. Jeszcze w 2002 roku wyreżyserował telewizyjny film „Miss Italia”.
Od lat myślał o śmierci. W jednym z wywiadów powiedział dziennikarzowi, że „jest jej ciekawy”. Umarł 7 czerwca w swoim apartamencie w Rzymie.
