To hołd dla polityka, który był prezydentem Francji w latach 1974–1981 i dzięki jego zaangażowaniu budynek dawnego dworca przekształcony został w Musée d’Orsay, poświęcone sztuce XIX wieku, słynące przede wszystkim z dzieł impresjonistów.
Warto w tym miejscu przypomnieć, że dawny budynek dworca Orsay (wybudowany na Wystawę Światową w 1900 roku) uratowany został przed wyburzeniem w drugiej połowie XX wieku jeszcze za prezydentury Georges’a Pompidou, ale d’Estaing podjął decyzję o utworzeniu muzeum i aktywnie wspierał podjęte prace modernizacyjne. Natomiast inauguracji muzeum w 1986 dokonał już prezydent François Mitterrand.
Valéry Giscard d’Estaing zmarł w ubiegłym roku na skutek powikłań po COVID-19. Wkrótce po jego śmierci pojawiły się głosy, upominające o nadanie muzeum jego imienia. Zgromadzenie Narodowe w ubiegłym tygodniu niemal jednogłośnie przyjęło projekt rezolucji w tej sprawie. Zmiana nazwy odbywa się także w porozumieniu z obecnym prezydentem Emmanuelem Macronem.
Gdy Rada Stanu wyda oczekiwany dekret w tej sprawia oficjalna nazwa obu połączonych muzeów będzie brzmiała „Instytucja publiczna Musée d’Orsay i Musée de l’Orangerie – Valéry Giscard d’Estaing”.
Oba muzea znajduje się naprzeciw siebie po dwóch stronach Sekwany. Ekspozycja w Musée d’Orsay przyciąga dziełami m.in. Augusta Renoira, Claude’a Moneta, Edgara Degasa, Paula Cézanne, Vincenta van Gogha, Paula Gauguina. W Oranżerii (która połączyła się z Muzeum Orsay w 2010 roku) najgłośniejszym dziełem są „Lilie wodne” z cyklu podarowanego rządowi francuskiemu w 1922 roku przez Claude’a Moneta.
