Wiele hojnych obietnic socjalnych złożył prezydent Andrzej Duda na nieco ponad tydzień przed wciąż planowanymi na 10 maja wyborami. Najważniejsza to podwyżka zasiłku dla bezrobotnych do 1300 zł i wprowadzenie tzw. dodatku solidarnościowego 1200 zł na trzy miesiące dla tracących pracę w wyniku pandemii.
Dzisiaj zasiłek dla bezrobotnych nie jest wysoki – 742 zł brutto przy stażu 5–20 lat, więc jego podniesienie nie budzi większych wątpliwości ekspertów. – Obecny jego poziom nie spełnia nawet funkcji socjalnej, nie starcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb – przyznaje Sonia Buchholtz, ekspertka Konfederacji Lewiatan.
Gdyby jednak można go było łączyć z dodatkiem solidarnościowym, to łączna pomoc dla tracących pracę sięgnęłaby 2500 zł miesięcznie.
– To niewiele mniej niż minimalne wynagrodzenie, które wynosi 2600 zł, i natychmiast wiele osób zaczęłoby rozważać, czy opłaca im się pracować – komentuje Łukasz Bernatowicz, wiceprezes BCC.
Jak wyliczył Polski Instytut Ekonomiczny, gdyby świadczenie wynosiło 2500 zł, Polska byłaby najhojniejszym krajem wśród państw OECD dla tracących pracę osób o niskich zarobkach (definiowanych jako 67 proc. średniej krajowej). Świadczenie wynosiłoby bowiem 107 proc. tych zarobków. Dla porównania, w Belgii to 90 proc., u naszych sąsiadów Czechów – 65 proc., a w Niemczech – 60 proc.