Młodzi Polacy z dala od wolontariatu i organizacji

– Nigdy nie pracowałem jako wolontariusz. Zawsze trochę szkoda mi było na to czasu. Zależało mi raczej, żeby mieć pracę, w której można coś zarobić – przyznaje Marek z Warszawy, student informatyki.

Taką postawę przyjmuje zdecydowana większość młodych Polaków. Z badań Eurobarometru przedstawionych podczas debaty w ramach Europejskiego Tygodnia Młodzieży wynika, że tylko 16 proc. z nich angażuje się w wolontariat.

Pod tym względem zajmujemy w Unii Europejskiej przedostatnie miejsce. Gorsi są tylko młodzi Włosi. W Holandii aż 40 proc. wykonuje nieodpłatną pracę społeczną, a w sąsiednich Czechach 22 proc.

– To fatalny wynik – mówi prof. Janusz Czapiński.

– Mamy społeczeństwo odwrócone do siebie plecami – dodaje i tłumaczy, że poza Jurkiem Owsiakiem, nie ma nikogo, kto by w atrakcyjny sposób zachęcił młodych ludzi do udziału w wolontariacie. – Oni nie będą szukać zajęcia w Internecie. Trzeba pokazać im palcem, gdzie mogą się zaangażować.

Jerzy Owsiak na brak wolontariuszy rzeczywiście nie narzeka. – Ten wynik jest z pogranicza fantastyki. Działamy od 19 lat, bez wolontariuszy by się to nie udało – komentuje wyniki badania założyciel Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.

Dariusz Pietrowski, prezes Centrum Wolontariatu w Warszawie, przyznaje, że jest jeszcze wiele do zrobienia. – Polakom brakuje takiego luzu obywatelskiego i odwagi w podejmowania wolontariatu. Trzeba im go zorganizować – mówi Pietrowski. Zaznacza jednak, że do jego ośrodka zgłasza się coraz więcej chętnych do nieodpłatnej pracy.

– Pokutuje też opinia, że praca za darmo to frajerstwo – dodaje Tomasz Bratek, dyrektor unijnego programu "Młodzież w działaniu".

Młodzi Polacy niechętnie angażują się także w pracę w organizacjach młodzieżowych, m.in. sportowych, kulturalnych. Tylko 26 proc. ankietowanych przyznało, że w ostatnim roku działało w takich organizacjach. Zajęliśmy w tej kategorii ostatnie miejsce w UE. Wyprzedzili nas m.in. Bułgarzy (28 proc.) i Rumuni (35 proc.). Liderami są Holendrzy. Aż 68 proc. z nich udziela się w takich organizacjach.

Tomasz Bratek tak zły wynik tłumaczy pozostałościami po komunizmie. – Dla ich rodziców przynależność do organizacji była traktowana jako wspieranie systemu. Nie mają wzorców w rodzinie, więc sami też się nie angażują – wyjaśnia.