Mazowieckie powiaty postulują, aby wnioski w sprawie zwrotu kosztów przechowywania odholowywanych pojazdów rozpatrywali wojewodowie. Sprawa dotyczy okresu sprzed wejścia w życie uchwalonej 22 lipca 2010 r. nowelizacji prawa o ruchu drogowym (DzU nr 152, poz. 1018). Zgodnie z jej art. 13 koszty związane z przechowaniem odholowanych na parking pojazdów (np. źle zaparkowanych) w okresie od 11 czerwca 2009 r. do 4 września 2010 r. obciążają Skarb Państwa. Jednocześnie ustawodawca nie wskazał, kto w wymienionych sprawach ma Skarb Państwa reprezentować.
Dlaczego za taki właśnie czas? Bo 11 czerwca 2009 r. uchylone zostały przepisy mówiące o tym, że pojazdy nieodebrane przechodzą z mocy ustawy na rzecz Skarbu Państwa (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 3 czerwca 2008 r., sygn. P 4/06). Natomiast 4 września 2010 r. weszła w życie nowelizacja prawa o ruchu drogowym ustalająca, że pojazdy takie przechodzą na podstawie orzeczenia sądu na własność powiatu.
Spór kompetencyjny
Niewskazanie przez ustawodawcę podmiotu, do którego należy kierować wnioski o zwrot kosztów przechowania i wynagrodzenia za przechowanie pojazdu, wywołało spór kompetencyjny między administracją skarbową a powiatami: kto powinien płacić „dozorcy" parkingu wynagrodzenie za przechowywany samochód. Czy wnioski należy kierować do naczelników urzędów skarbowych czy do starostów?
Sądy administracyjne rozstrzygały spory na niekorzyść samorządów. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 29 listopada 2010 r. stwierdził, że wnioski te powinny być kierowane do starostów (sygn. I OPS 1/10). Podobnie uznał NSA w wyroku z 25 sierpnia 2011 r.: w sprawach zwrotu kosztów przechowania pojazdów organem właściwym do reprezentowania Skarbu Państwa jest właśnie starosta (sygn. I OW 96/11).
W skierowanej do ministra spraw wewnętrznych interpelacji poseł Zbigniew Włodkowski (PSL) pytał, czy w razie nieuiszczenia przez urząd skarbowy kosztów przechowania i pojazdu faktycznie musi je ponosić powiat.