To jedyny powojenny budynek w Europie Miesa van der Rohe, dyrektora Bauhausu w Berlinie w latach 30. XX wieku, który w czasach nazizmu wyemigrował do USA, a zarazem jedno z ostatnich dzieł wielkiego wizjonera, zmarłego w 1969 roku.
Konstrukcja Neue Nationalgalerie ze szkła, betonu i stali o powierzchni 14 m kw. wzniesiona została w latach 1965-1968. Ma szklane transparentne ściany (więc wprost z ulicy widać część eksponowanych w niej dzieł) i nakryta jest lekkim stalowym dachem, opartym na ośmiu słupach. W podziemnej kondygnacji kryje się kolejna galeria, powiększająca wystawiennicze przestrzenie. Minimalizm i uniwersalność tej budowli są świadectwem genialnej wyobraźni architekta.