Osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę mają prawo do płatnego i nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Jest to jedno z podstawowych i osobistych praw pracownika, co oznacza, że nie można się go zrzec i przekazać innej osobie. Często zdarza się, że zatrudniony nie zdąży wykorzystać przysługującego mu urlopu do momentu rozwiązania umowy o pracę. W takim przypadku pracodawca musi wypłacić mu ekwiwalent pieniężny. Aby uniknąć dodatkowych kosztów, pracodawca może jednostronną decyzją skierować pracownika na urlop w okresie wypowiedzenia.
Czas wypowiedzenia: Czy pracownik może nie zgodzić się na urlop?
W okresie obowiązywania umowy o pracę wolne jest udzielane pracownikowi na jego wniosek lub zgodnie z planem urlopów. W takim przypadku pracodawca nie może narzucić wykorzystania urlopu w terminie, który sam wyznaczy. Jeśli jednak zatrudniony znajduje się w okresie wypowiedzenia, należy odwołać się do art. 167(1) Kodeksu pracy, który mówi:
Czytaj więcej
Zwolnienie dyscyplinarne to sposób rozwiązania umowy o pracę, który pracodawca może zastosować tylko w przypadkach ściśle określonych w Kodeksie pracy. Ten tryb zakończenia współpracy ma dla pracownika wiele negatywnych konsekwencji.
„w okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu urlop, jeżeli w tym okresie pracodawca udzieli mu urlopu. W takim przypadku wymiar udzielonego urlopu, z wyłączeniem urlopu zaległego, nie może przekraczać wymiaru wynikającego z przepisów art. 155(1)”.
Oznacza to, że w tej jednej sytuacji pracodawca może wysłać pracownika na przymusowy urlop, bez konieczności uzgadniania z nim tej kwestii. Jednocześnie pracownik ma obowiązek wykorzystać wolne bez względu na to, czy jest to urlop bieżący, czy zaległy. Warto jednak dodać, że jeśli chodzi o urlop przysługujący pracownikowi w danym roku kalendarzowym, musi on zostać udzielony w wymiarze proporcjonalnym do okresu pracy u tego pracodawcy. W tym przypadku obowiązuje art. 155(1) § 1 pkt 1, który brzmi:
