Stanisław Zuber jest określany ojcem polskiej geologii naftowej. Ten wybitny polski naukowiec był absolwentem uniwersytetów we Lwowie i w Krakowie. Jego ojcem był znanym geologiem, profesorem Uniwersytetu Lwowskiego, a brat także pracował w przemyśle wydobywczym.
Po wybuchu I wojny światowej był geologiem w Baku zatrudnionym w polskiej firmie naftowej. Przez kilka lat poszukiwał złóż ropy naftowej na Kaukazie Wschodnim i w południowo-wschodniej części Morza Kaspijskiego. Badał też m.in. wulkany błotne. Wyniki prac opublikował w Związku Sowieckim i po powrocie do Polski w 1923 r. W 1924 r. obronił we Lwowie pracę doktorską na temat wulkanów związanych z erupcją gazu ziemnego.
Stanisław Zuber – ojciec polskiej geologii naftowej
W 1926 r. na XIV Międzynarodowym Zjeździe Geologii w Madrycie przedstawił badania dotyczące geologii złóż ropy naftowej w rejonach Ponto-Kaspijskich, wulkanów błotnych i fliszu Karpat. Z kolei podczas międzynarodowego zjazdu naftowego w Bukareszcie wygłosił referat o migracji ropy naftowej. Obecni na zjeździe przedstawiciele firm i spółek naftowych zauważyli w nim utalentowanego geologa. Przewodniczący delegacji włoskiej, senator i przemysłowiec prof. Puppini zatrudnił go w spółce naftowej AIPA (Azienda Italiana Petroli Albania), która działała w Albanii, we Włoszech i w Czarnogórze.
Po habilitacji na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1927 r. Zuber wyjechał do Włoch, skąd pojechał do Albanii, gdzie objął stanowisko głównego geologa spółki AIPA z siedzibą w miejscowości Kuçova. Badał rejony Kuçova–Lushnja, Murriz–Pekisht i Patos–Cakran–Selenica.
Czytaj więcej
Komunistyczny przywódca Enver Hoxha przez 50 lat budował albański socjalizm. Podobnie jak Stalin – jedną ręką dawał dzieciom cukierki, a drugą dusił wrogów ludu. Nawet Chruszczow był dla niego za mało socjalistyczny...
