Pojęcie to używane jest również na oznaczenie zespołu przekonań, wartości i reguł moralnych akceptowanych przez daną osobę lub grupę oraz w znaczeniu oceniającym w celu pochwały wysokiej wrażliwości moralnej. Potocznie sumienie pojawia się w reakcji na jakieś odrażające zachowanie. Mówi się wówczas "jak on miał sumienie?!", albo "to człowiek bez sumienia", czyli bez intuicyjnego rozeznania co dobre, a co złe. Ale i z sumieniem, jeżeli komuś go nie brak, nie zawsze jest wszystko na miejscu. Z lekcji religii pamiętam takie określenia jak "sumienie skrupulanckie" albo nawet "powikłane". Ludzie z taki sumieniem są ponoć zmorą spowiedników, bo przychodzą do konfesjonałów" z byle czym".