Zgodnie z ustawą o ochronie sygnalistów od 25 września 2024 r. podmioty zatrudniające co najmniej 50 pracowników są zobowiązane do ustanowienia procedury zgłaszania naruszeń. Wymóg ten dotyczy też wszystkich podmiotów z sektora finansowego oraz wykonujących działalność w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.
Wdrożona przez podmiot procedura zgłaszania nieprawidłowości musi spełniać wymogi regulacyjne, a wynikające z niej działania następcze, w tym także postępowania wyjaśniające, muszą być podejmowane z należytą starannością przez odpowiednią jednostkę organizacyjną, pracującą rzetelnie, bezstronnie i dyskretnie.
Budowa systemu zgłaszania i reagowania na nieprawidłowości to jednak przedsięwzięcie, na które należy patrzeć jako na inwestycję w rozwój dobrze funkcjonującej organizacji.
Jest to system naczyń połączonych i o jego efektywności decydować będzie nie tylko czytelna procedura odpowiadająca wchodzącym właśnie w życie przepisom ustawy o ochronie sygnalistów czy dopasowane do charakterystyki organizacji kanały zgłoszeń i scenariusze działania. Tworzeniu systemu whistleblowingu powinny towarzyszyć: konsekwentne kształtowanie kultury etycznej przez zarząd, a w przypadku organizacji o bardziej rozbudowanej strukturze – również sprawowanie umiejętnego nadzoru przez rady nadzorcze (często wspierane przez pogłębioną analizę funkcjonowania systemu ze strony komitetu audytu).
