Rośnie zainteresowanie rolą czynników kulturowych w kształtowaniu alokacji ekonomicznych. Jednym z najbardziej wpływowych podejść w tej dziedzinie jest założenie, że cechy kulturowe zmieniają się powoli, co minimalizuje wpływ alokacji ekonomicznych na kulturę. Podejście to nie wyklucza analizy współewolucji kultury i wyników gospodarczych, co już opisywał np. Guido Tabellini („The Scope of Cooperation: Values and Incentives") czy Alberto Bisin i Thierry Verdier („On the Joint Evolution of Culture and Institutions"). Jednak w większości zastosowań kultura ma tendencję do wywierania bardziej definiującego wpływu na alokacje ekonomiczne i instytucje niż one na kulturę.