Komentarz do KP: Praca w niedziele i święta art. 151[9]-151[12] k.p.

Redakcyjny komentarz "Rzeczpospolitej" do kodeksu pracy stan prawny: maj 2011 r.

Publikacja: 20.05.2011 03:00

Art. 1519. Dni wolne od pracy

§ 1. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy.

§ 2. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina.

Komentarz

• Przepisy o czasie pracy wyróżniają cztery rodzaje dni: robocze, wolne z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, niedziele i święta. Te ostatnie to dni wolne określone w ustawie z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (DzU nr 4, poz. 28 ze zm.).

Wśród świąt wyróżnia ona:

– 1 stycznia, Nowy Rok,

– 6 stycznia Święto Trzech Króli,

– pierwszy dzień Wielkiej Nocy,

– drugi dzień Wielkiej Nocy,

– 1 Maja, święto państwowe,

– 3 Maja, święto narodowe,

– pierwszy dzień Zielonych Świątek,

– dzień Bożego Ciała,

– 15 sierpnia, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,

– 1 listopada, Wszystkich Świętych,

– 11 listopada, narodowe Święto Niepodległości,

– 25 grudnia, pierwszy dzień Bożego Narodzenia,

– 26 grudnia, drugi dzień Bożego Narodzenia.

• Doba niedzielna i świąteczna obejmuje 24 kolejne godziny przypadające między godziną szóstą w tym dniu, a godziną szóstą w dniu następnym. Taka jest ogólna zasada, od której kodeks pracy przewiduje wyjątki.

Pozwala bowiem, by pracodawca ustalił granice czasowe niedziel i świąt według potrzeb panujących w jego zakładzie co do czasu pracy. Przykładowo doba świąteczna może się rozpoczynać o 12 i kończyć o 12 dnia następnego.

Art. 1519a Zakaz pracy w handlu w dni świąteczne i niedziele

§ 1. Praca w święta w placówkach handlowych jest niedozwolona.

§ 2. Przepis ust. 1 stosuje się także, jeżeli święto przypada w niedzielę.

§ 3. Praca w niedziele jest dozwolona w placówkach handlowych przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności.

Komentarz

• Właściciele sklepów i innych placówek handlowych muszą pamiętać, by w święta i świąteczne niedziele nie angażować do pracy osób zatrudnionych na umowach o pracę. To ograniczenie jest wynikiem wprowadzonego w 2007 r. zakazu pracy w święta w placówkach handlowych.

Zgodnie z definicją stosowaną przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej chodzi o każde miejsce, gdzie prowadzi się sprzedaż detaliczną i hurtową. Wchodzi zatem w grę sklep, w którym pracownik stoi za ladą lub przy kasie, hurtownia, stragan, dom wysyłkowy, a nawet firma, gdzie zatrudniony na etat obsługuje sprzedaż internetową.

Restrykcjami nie muszą się przejmować właściciele stacji benzynowych i aptek. Główny Inspektorat Pracy uznał je bowiem za placówki usługowe wykonujące prace konieczne ze względu na użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności (stanowisko Państwowej Inspekcji Pracy w sprawie zakazu pracy w placówkach handlowych w święta (DPR-079-578/JS/MF/07; )

Eksperci dopuszczają, by pracę w święto zlecać zatrudnionym na umowę-zlecenie lub o dzieło. Przestrzegają jednak przed elementami charakterystycznymi dla stosunku pracy.

Szukający sposobów na ominięcie ustawowego zakazu stawiają na wolontariat wykonywany przez członków rodziny. Nie polecamy tego rozwiązania. Co prawda członek rodziny pracownikiem nie jest, ale bez wątpienia nie może być wolontariuszem.

Art. 151

10

. Praca dozwolona w niedziele i święta

Praca w niedziele i święta jest dozwolona:

1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,

2) w ruchu ciągłym,

3) przy pracy zmianowej,

4) przy niezbędnych remontach,

5) w transporcie i w komunikacji,

6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych,

7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób,

8) w rolnictwie i hodowli,

9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:

a) (uchylona),

b) zakładach świadczących usługi dla ludności,

c) gastronomii,

d) zakładach hotelarskich,

e) jednostkach gospodarki komunalnej,

f) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,

g) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zapewniających całodobową opiekę,

h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku,

10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta.

Komentarz

• Praca w niedziele i święta jest, co do zasady, zakazana, ale jej wykonywanie jest możliwe w przypadkach określonych w tym przepisie.

Art. 15111. Rekompensowanie pracy w niedziele i święta

§ 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w art. 151

9a

ust. 3 i art. 151

10

pkt 1 – 9, pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy:

1) w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli,

2) w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.

§ 2. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 1 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151

1

§ 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w niedzielę.

§ 3. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 2 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151

1

§ 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w święto.

§ 4. Do pracy w święto przypadające w niedzielę stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę

.

Komentarz

• Osobie pracującej w niedzielę przysługuje w pierwszej kolejności cały dzień wolny w ciągu sześciu dni poprzedzających tę niedzielę lub następujących po niej. Jeśli w tym terminie zainteresowany nie jest w stanie odebrać dnia wolnego, udzielamy go do końca okresu rozliczeniowego.

Dopiero gdy rekompensata w postaci dnia wolnego nie jest w ogóle możliwa, wypłacamy dodatek w wysokości 100 proc. za każdą godzinę pracy w niedzielę.

Wynika tak z art. 151

11

§ 2 w zw. z art. 1511 § 1 pkt 1 lit. b k.p. Trzeba jednak pamiętać, że dzień wolny jest udzielany za pracę w normalnym wymiarze, czyli nieprzekraczającym ośmiu godzin.

Jeśli pracownik pracował więcej niż osiem godzin, oprócz dnia wolnego, pracę ponad osiem godzin (ponieważ jest to praca nadliczbowa) należy zrekompensować dodatkiem 100-proc. z tytułu przekroczenia dobowej normy czasu pracy lub udzielić czasu wolnego w wymiarze 1:1 na wniosek pracownika bądź w wymiarze 1:1,5 bez wniosku pracownika.

Jeżeli praca w niedzielę trwała krócej niż osiem godzin, to i tak pracownikowi za ten czas trzeba dać inny dzień wolny. Takie są ogólne zasady. Wynagradzanie niedzielnej pracy budzi wątpliwości ze względu na ilość dodatków 100-proc.

Kodeks pracy zastrzega je bowiem dwukrotnie jako rekompensatę:

– pracy w niedzielę oraz

– nadgodzin średniotygodniowych, które powstały na skutek niedzielnej pracy niezrekompensowanej dniem wolnym.

W uchwale z 15 lutego 2006 r. (II PZP 11/05) Sąd Najwyższy uznał, że dozwoloną pracę w niedzielę gratyfikuje się tylko jednym dodatkiem. Oznacza to, że szef musi zapłacić normalne wynagrodzenie i tylko 100-proc. dodatek za każdą godzinę pracy w niedzielę bez względu na to, jak długo ona trwała.

Jeśli chodzi natomiast o rekompensowanie pracy w święto, to zasady są trochę inne. W pierwszej kolejności do końca okresu rozliczeniowego oddajemy pracownikowi dzień wolny, a w drugiej, gdy nie jest to możliwe, uiszczamy 100-proc. dodatek za każdą godzinę świątecznej pracy.

Art. 15112. Zapewnienie wolnej niedzieli

Pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 144.

Komentarz

• Jeśli u pracodawcy niedziele i święta są zwykłymi dniami pracy, to musi pamiętać o zapewnieniu pracownikom innego dnia wolnego.

Ponadto, układając harmonogram czasu pracy pracownika, trzeba mu zagwarantować jedną na cztery niedziele wolną od pracy. Ten obowiązek nie dotyczy zatrudnionych w systemie weekendowym, bo cechą charakterystyczną tej organizacji czasu pracy jest robocza niedziela.

 

Art. 1519. Dni wolne od pracy

§ 1. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy.

Pozostało jeszcze 98% artykułu
Prawo w Polsce
Będzie żałoba narodowa po śmierci papieża Franciszka. Podano termin
Prawo dla Ciebie
Oświadczenia pacjentów to nie wiedza medyczna. Sąd o leczeniu boreliozy
Prawo drogowe
Trybunał zdecydował w sprawie dożywotniego zakazu prowadzenia aut
Zawody prawnicze
Ranking firm doradztwa podatkowego: Wróciły dobre czasy. Oto najsilniejsi
Prawo rodzinne
Zmuszony do ojcostwa chce pozwać klinikę in vitro. Pierwsza sprawa w Polsce