Obrazy z wirującymi kołami i psychodelicznymi falami pochodzą z lat 60. i 70. XX wieku, kiedy artysta eksperymentował ze sztuką optyczną, tworząc wchodzące w interakcję z przestrzenią halucynogenne dzieła, zdające się wirować i pulsować, dostarczające zmiennych psychofizycznych wrażeń. Prace te, powstałe w procesie kreowania „pozytywnej przestrzeni iluzyjnej” , jak to określał sam Fangor, nie tracą do dziś fascynującej siły działania na widza.
Az siedem z prezentowanych 48 dzieł pochodzi z przełomowej w karierze artysty indywidualnej wystawy w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku w 1970 roku. Fangor był jedynym polskim artystą który miał indywidualny pokaz w tym prestiżowym muzeum. Przyniósł mu on światowy sukces.
Czytaj więcej
Pokaz nowej kolekcji Wojciecha Fibaka z obrazami Karoliny Jabłońskiej i Wilhelma Sasnala w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu jest najważniejszą wystawą tego lata.
Jego prace prekursorskie wobec op-artu przyjęte zostały w Stanach z entuzjazmem Efekt ich iluzyjnego działania w Guggenheim Museum potęgowała też architektura muzeum; oglądało się je tam w ruchu, chodząc po rampie wewnątrz rotundy.
Wszystkie obrazy pokazywane obecnie we Wrocławiu powstały poza Polską. Wypożyczone je z polskich i zagranicznych kolekcji. Wiele z nich oglądamy po raz pierwszy.