Warto sięgać po klasykę, po raz kolejny odczytywać sens arcydzieł przenicowanych już – zdawałoby się – na wylot przez rzesze znawców literatury. Autorzy „Ciężkich norwidów, czyli subiektywnego przewodnika po literaturze polskiej” w esejach poświęconych 31 autorom zdają relację ze swoich osobistych olśnień, zachwytów i wzruszeń będących efektem takiej właśnie lektury: uważnej, dogłębnej i – nade wszystko – krytycznej wobec ocen przyjętych jako niepodważalne.
W przeciwnym razie nie odkryliby podobieństw między Kochanowskim i Kopernikiem, przegapiliby profetyzm Fredry opisującego w „Trzy po trzy” okropności wojny, nie udowodniliby religijności bohaterów „Chłopów” Reymonta.
Rewelacyjnie odczytane zostały też relacje głównych postaci „Potopu” – Oleńki i Kmicica. Może „Trzy wezwania Henryka Sienkiewicza” dadzą do myślenia awangardzistom, dla których nowoczesność w literaturze to niezmiennie Gombrowicz pospołu z Schulzem. A tutaj – niebywałe! – zabrakło dla nich miejsca, wśród arcydzieł pojawiło się zaś „Ziele na kraterze” Melchiora Wańkowicza. Horribile dictu!
[i]Literaturoznawstwo - Stanisław Falkiewicz, Paweł Stępień
Świat Książki,Warszawa 2009[/i]
