Opowiada przede wszystkim o najnowszych pracach konserwatorskich, które przywróciły blask ściennym malowidłom Jana Henryka Rosena z okresu międzywojennego. A także o przebudowie katedry wykonanej w tamtym czasie przez krakowskiego architekta Franciszka Mączyńskiego oraz projektach dekoracji ornamentalnych Józefa Mehoffera.
A jednocześnie przywołuje historię świątyni pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, której początki sięgają XIV wieku i społeczności Ormian w wielokulturowym Lwowie. Katedra w ciągu wieków była wielokrotnie przebudowywana i z czasem zatraciła stylistyczną jednorodność. Na jej obecny kształt wielki wpływ miał arcybiskup Józef Teofil Teodorowicz, który na początku XX wieku podjął decyzję o renowacji obiektu i przywróceniu jej ormiańskiej tożsamości. Zrealizował tę ideę, zapraszając do współpracy Mączyńskiego, Rosena i Mehoffera.