Zatrucie zbiorowe - wystarczą dwie osoby, które żywiły się w tym samym miejscu

Powodem nadania takiego rygoru było wystąpienie ogniska zatrucia. Na podstawie wyników badań laboratoryjnych ustalono, że przyczyną mogło być nieprzestrzeganie przez pracowników pionu żywienia zasad higieny, szczególnie mycia i dezynfekcji rąk.

Przedsiębiorca odwołał się do zachodniopomorskiego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, a następnie złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Według niego, błędnie uznano, że istniał bezpośredni związek między stwierdzonymi naruszeniami wymagań higienicznych a zagrożeniem dla życia i zdrowia. Sięgając po tak dotkliwy środek jak nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, pominięto drugą obowiązującą zasadę, wynikającą z rozporządzenia WE nr 178/2002 – zasadę proporcjonalności.

– Zastosowano jeden z najsurowszych środków, chociaż można było objąć blok żywieniowy stałym monitoringiem. Zawieszenie działalności na siedem dni spowodowało rezygnację wielu wczasowiczów i naruszyło renomę ośrodka – broniła racji Mirosława Ł. podczas rozprawy w NSA radca prawny Beata Zmysłowska, jego pełnomocniczka.

Sąd I instancji uznał, że organy inspekcji sanitarnej wykazały związek zatrucia pokarmowego z naruszeniami wymagań higienicznych oraz zdrowotnych i zastosowały środek odpowiedni do stopnia zagrożenia. Jeżeli naruszenie tych wymagań spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, państwowy inspektor sanitarny nakazuje m.in. unieruchomienie zakładu. Taka decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

– W opinii NSA stwierdzone zagrożenie uzasadniało wstrzymanie działalności bloku żywnościowego – powiedział sędzia Jerzy Siegień. – Nie jest też istotna liczba osób, które uległy zatruciu. Najważniejsza jest ocena, czy wystąpiło zagrożenie dla życia i zdrowia, i czy właśnie to stało się powodem unieruchomienia bloku żywnościowego.

Prawidłowość tej decyzji potwierdziły wyniki badań laboratoryjnych. Blok żywieniowy został ponownie uruchomiony po tygodniu.