Jacek Nizinkiewicz: Poseł Michał Cieślak wciąż jest dla PiS na wagę złota

Nie przeprosił, nie przedstawił dowodów na rzekomo wulgarne zachowanie Agnieszki Głazek, naczelniczki poczty z Pacanowa, ani też samodzielnie nie zdecydował się na dymisję. Michał Cieślak zrezygnował z ministrowania, nie kierując się poczuciem winy i pokorą, ale lojalnością wobec politycznego środowiska. Jarosław Kaczyński zdał sobie sprawę, że afera może zaszkodzić PiS i pomógł odejść ministrowi z Partii Republikańskiej. Zwyciężył interes partyjny, nie przyzwoitość ludzka. Swoją drogą, znamienne, że dymisji Cieślaka nie zażądał publicznie premier Mateusz Morawiecki, a Jarosław Kaczyński.

Gdyby sprawę z Pacanowa dało się wyciszyć, jak aferę Pegasusa, nieodpowiedzialne mailowanie ministra Michała Dworczyka, zakup respiratorów, zmarnotrawienie pieniędzy na wybory, których nie było, i wiele innych afer tego rządu, to zachowanie ministra Cieślaka skończyłoby tam, gdzie inne afery PiS – pod dywanem. Ale się nie dało. Zbyt blisko wyborów i zbyt blisko ludzkich spraw. Narzekasz na sytuację w kraju – tracisz pracę. W takiej sytuacji mógłby się postawić każdy Polak, nie tylko ten, który z czasów słusznie minionych pamięta jeszcze hasło: „Kto nie z Mieciem, tego zmieciem!”.

Czytaj więcej

Komentarze

Michał Szułdrzyński: Na poczcie o PiS można mówić tylko dobrze

Warto uświadomić ministra Michała Cieślaka, że dopiero wtedy będzie mógł być pewny, że przekona wszystkich Polaków i PiS wygra wybory, gdy polska debata publiczna będzie wyglądała jak w Rosji, Korei Północnej albo w Chinach.

Ale nie okłamujmy się, Jarosław Kaczyński posła Cieślaka się nie wyrzeknie. Formalnie należy do Republikanów Adama Bielana, praktycznie będzie głosował ręka w rękę z PiS. Jak Łukasz Mejza, inny podopieczny Bielana, który wyleciał z aferalnym hukiem z resortu sportu, ale włos mu z głowy nie spadł. Co z tego, że jest na celowniku prokuratury, skoro na jej czele stoi kolega z ław parlamentarnych. Mejza bryluje dzisiaj w Sejmie niczym na wybiegu modowym i wszystkim śmieje się w twarz, mówiąc: „Wisi na mnie rząd”.

I rzeczywiście, bez głosów Mejzy i Cieślaka PiS miałoby problem podczas przegłosowywania kolejnych ustaw. Dlatego musi chronić swoich. Mejza ma poczucie bezkarności, Cieślak dostanie rekompensatę, gdy sprawa ucichnie. Partia nie da zginąć żadnemu. Dymisje są tylko przedwyborczą taktyką polityczną. W rzeczywistości, obaj są Kaczyńskiemu potrzebni. Podobnych przypadków PiS jest bez liku.

Udało się też uratować byłego współpracownika SB Kazimierza Kujdę, który został szefem gabinetu wicepremiera Jacka Sasina. Co z tego, że PiS szło do wyborów pod hasłem walki ze złogami gierkowsko-gomułkowskimi, co z tego, że premier Mateusz Morawiecki mówi, że jego rząd chce oczyścić sądy z komunistycznych sędziów, gdy trzeba pomóc swojemu agentowi, który był prezesem spółki Srebrna powiązanej z Kaczyńskim. Komuch z PiS to dobry komuch, co pokazało wiele karier ze Stanisławem Piotrowiczem, oddelegowanym przez partię na sędziego do Trybunału Konstytucyjnego, na czele.

Była posłanka Małgorzata Z., która głosowała za Kornela Morawieckiego, została właśnie skazana na rok więzienia w zawieszeniu na dwa lata. Sąd wymierzył koleżance taty premiera i szefowej OHP karę 12 tys. zł grzywny i zakaz pełnienia funkcji publicznych. Głosowania na cztery ręce nie dało się zamieść pod dywan. Było nagranie, świadkowie, był paragraf. Ale PiS i tak próbowało ją ratować. Mimo że miała sprawę w sądzie, to została zatrudniona w kancelarii premiera Morawieckiego. Ciążący zarzut nie był przeszkodą w zrobieniu z byłej posłanki ekspertki w biurze prezesa rady ministrów. Partia, która ma w nazwie „prawo” i „sprawiedliwość” promuje w instytucjach państwowych osobę, która miała zarzut przekroczenia uprawnień służbowych. Ratowanie jej trwa.

Za Bartłomiejem Misiewiczem w ogień skoczyłby Antoni Macierewicz, który bronił swojego podopiecznego wszędzie, gdzie mógł, mimo że lista kontrowersji byłego rzecznika MON jest dłuższa od jego biografii. Interes partyjny okazał się silniejszy od sentymentów i słabości Macierewicza. Misiewicz był nie do uratowania. Oficjalnie wypadł za partyjną burtę. Podobnie jak Stanisław Pięta czy Waldemar Bonikowski oraz wielu innych.

Są też nietykalni, którzy mogą wszystko. Ryszard Terlecki, wicemarszałek Sejmu i prawa ręka Jarosława Kaczyńskiego, w galerii handlowej powiedział do kobiety krytycznej wobec rządów PiS: „Jest pani kretynką” – i włos mu z głowy nie spadł. Beata Mazurek, była rzecznik PiS, napisała do dziennikarza Jarosława Kuźniara: „Panu to jeszcze nikt łomotu nie spuścił za takie wpisy? Szkoda, to byłoby bezcenne”. I w tym przypadku posłanka PiS nie przeprosiła, nie została upomniana, jej też włos z głowy nie spadł. Do wyborów było daleko, arogancja władzy nie szkodziła wtedy PiS. Nikt nic sobie w partii nie robił z wyborczych frazesów Beaty Szydło o pokorze i umiarze. Nie trzeba było udawać, jak teraz.

Czytaj więcej

Komentarze

Michał Płociński: Dymisja Michała Cieślaka pokazuje, że kampania ruszyła już na dobre

Minister Michał Cieślak położył swoją głowę pod topór w idealnym momencie, dokładnie gdy kat – przepraszam, Jarosław Kaczyński – brał zamach.