Jarosław Kuisz

Od kilku lat na politycznej scenie zachodzi ewidentna zmiana po prawej stronie, która domaga się nazwy. Viktor Orbán, Giorgia Meloni, Marine Le Pen… – jak odpowiednie dać rzeczy słowo?

Brak zaproszenia prezydenta Rosji na 80. rocznicę amerykańskiego desantu w Normandii pokazuje, że na Zachodzie trwa rewizja obrazu Moskwy z czasów II wojny światowej. 80 lat po tamtych wydarzeniach na moment przyjęta zostanie perspektywa państw Europy Środkowo-Wschodniej.

Nie interesuje nas perspektywa ani Palestyny, ani Izraela. Zainteresowanie wojną w Ukrainie także zmalało. Dobra koniunktura geopolityczna, niechęć do ciężaru odpowiedzialności za losy świata pozwalają nam w polityce na luksus zajmowania się sobą.

Polityczne potknięcia czy błędy z trzech miesięcy rządów Koalicji Obywatelskiej, Trzeciej Drogi i Nowej Lewicy lekko zestawia się z systemowymi zagrożeniami dla demokracji z lat rządów PiS.

Ledwie rozgryźliśmy podstęp z oprogramowaniem Pegasus, okazuje się, że poprzedni rząd zakupił coś lepszego – system Hermes. A to wierzchołek aferalnej góry. Jednak łatwo pogubić się pośród drzew i nie zobaczyć lasu, bo wszystko odsyła przecież do roku 2015. Pierwszy przypadek złamania konstytucji był niemal jak chrzest mafijny.