Rz: W związku z wejściem w życie Rozporządzenia Rady Ministrów z 15 maja 2018 roku w sprawie zmniejszenia wynagrodzeń pracowników samorządowych, organa stanowiące musiały podejmować uchwały w tej sprawie. Czy są one ważne, jeśli nie odwołują się do przepisów Kodeksu pracy?
Anna Gad, Kancelaria Prawna Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu: Należy rozróżnić dwie sytuacje. W pierwszej z nich uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego jest konsekwencją porozumienia pomiędzy pracownikiem samorządowym z wyboru (np. wójtem) a pracodawcą w imieniu, którego wysokość wynagrodzenia ustala rada czy sejmik. W takiej sytuacji – przy akceptacji pracownika – zmiana wynagrodzenia jest możliwa bez zachowania terminu wypowiedzenia.
W drugim przypadku, gdy decyzja o zmianie wynagrodzenia ma charakter jednostronny, organ stanowiący powinien pamiętać o wynikających z Kodeksu pracy terminach wypowiedzenia. Aktualny pozostaje w tym zakresie pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy 9 października 2006 r. (sygn. II PK 27/06, OSNP 2007/23-24/344, LEX nr 326429) , w którym wskazał, że rada miasta może obniżyć wynagrodzenie burmistrza, ustalone na początku jego kadencji, z zachowaniem okresu równego okresowi wypowiedzenia. SN wyjaśnił, że analiza przepisów prawa pracy (w rozumieniu art. 9 k.p.) prowadzi do wniosku, iż zasadą prawa pracy jest konieczność zachowania odpowiedniego okresu między wprowadzeniem zmiany warunków płacy na niekorzyść pracownika, a skutkiem w postaci obniżenia wynagrodzenia.
Sąd wskazał, że mimo iż do pracowników zatrudnionych na podstawie wyboru nie można wprost stosować przepisu art. 42 k.p., to opowiedział się za analogicznym stosowaniem tego przepisu, ale wyłącznie w zakresie ustanawiającym zachowanie okresu wypowiedzenia w przypadku obniżenia wynagrodzenia pracownika. Podobnego zdania są też niektóre organa nadzorcze. Dla przykładu, wojewoda dolnośląski w dwóch rozstrzygnięciach z kwietnia i maja 2018 roku stwierdził nieważność uchwał obniżających wynagrodzenie wójta z uwagi na niezachowanie terminów wypowiedzenia wynikających z Kodeksu pracy.
Ale w rozporządzeniu brakuje odwołania się do art. 42 Kodeksu pracy?