Chorzy na OAB nadal bez refundacji ważnego leku

Materiał powstał we współpracy ze Stowarzyszeniem „UroConti”

Zespół pęcherza nadreaktywnego (ang. overactive bladder, OAB), to dolegliwość, przy której dochodzi do nagłego, bolesnego kurczu mięśnia wypieracza pęcherza moczowego, w sytuacji, gdy pęcherz nie jest pełen. Pojawia się wtedy silna potrzeba oddania moczu. Czasami mocz uda się utrzymać, ale zdarza się, że mimo woli dochodzi do częściowego lub całkowitego mimowolnego opróżnienia pęcherza.

W Polsce na OAB cierpi 2–3 mln osób

– Zespół pęcherza nadreaktywnego występuje i u mężczyzn, i u kobiet. U kobiet zdecydowanie częściej. Częstość występowania zwiększa się też wraz z wiekiem. Generalnie 16 proc. populacji w Polsce może być dotknięte OAB – mówi dr n.med. Mariusz Blewniewski, urolog z Oddziału Urologii Ogólnej, Onkologicznej i Czynnościowej w Wojewódzkim Wielospecjalistycznym Centrum Onkologii i Traumatologii im. M. Kopernika w Łodzi.

W Polsce każdego roku OAB dotyka 10–15 tys. nowych pacjentów. Ocenia się, że w naszym kraju z powodu tego schorzenia cierpi ok. 2–3 mln osób, w całej Europie to niemal 50 mln.

OAB nie jest śmiertelny, ale potrafi zrujnować życie. I to bardziej niż cukrzyca czy nadciśnienie. Bowiem pacjentki i pacjenci bardzo często wycofują się z życia zawodowego czy towarzyskiego. Zmagają się z wykluczeniem społecznym czy depresją, która w skrajnych przypadkach może nawet prowadzić do prób samobójczych.

Organizacje działające w imieniu pacjentów od lat zabiegają o refundację leku, który zwiększyłby szanse na pozbycie się uciążliwych objawów bez konieczności wykonywania inwazyjnych zabiegów.

Ważny lek bez refundacji

Tymczasem Ministerstwa Zdrowia opublikowało właśnie projekt listy leków refundowanych, która ma obowiązywać od 1 marca. Nadal nie ma na niej oczekiwanego przez pacjentów leku Betmiga (mirabegron), stosowanego w II linii leczenia OAB.

– Polska jest jedynym krajem w Unii Europejskiej, który nie refunduje II linii leczenia w zespole pęcherza nadreaktywnego – przypomina Anna Sarbak, prezes Stowarzyszenia Osób z NTM „UroConti”. Dodaje, że negatywnej opinii Stowarzyszenia nie zmienia dopisania do listy kolejnego zamiennika solifenacyny (Silamil). – My potrzebujemy nowego leku, który pomoże wszystkim tym chorym, którym właśnie solifenacyna nie pomogła w I linii leczenia. Cała Europa już od dawna refunduje mirabegron, który ma kompletnie inny mechanizm działania od starszych leków a nasz Minister Zdrowia chwali się jedenastą solifenacyną.

Pismo w tej sprawie UroConti skierowało do resortu zdrowia. – Od wielu lat w naszej korespondencji do Ministerstwa Zdrowia podkreślamy, że wprowadzenie refundacji II linii leczenia OAB byłoby dopełnieniem procesu refundacji terapii w tym schorzeniu, po tym jak wprowadzono w 2019 roku do grupy szpitalnych świadczeń gwarantowanych procedurę neuromodulacji krzyżowej dla pacjentów cierpiących na ciężkie postacie OAB, u których leczenie farmakologiczne nie odniosło pożądanych efektów lub zostało przerwane z powodu właśnie uciążliwych skutków ubocznych, charakterystycznych głównie dla leków antycholinergicznych z grupy solifenacyn i tolterodyn, stosowanych w I linii leczenia – czytamy w piśmie.