Sprawa dotyczyła wierzytelności z umowy pożyczki zawartej w kwietniu 2002 roku. W pozwie złożonym w maju 2014 roku powodowy fundusz domagał się od pozwanego mężczyzny zapłaty należności w kwocie przekraczającej 11 tys. złotych wraz z ustawowymi odsetkami. Powód w skierowanych do sądu pismach wskazał ostatnio znany adres zamieszkania pozwanego w Kielcach.
Sąd wstępnie ustalił, że pod wskazanym adresem pozwany nie zamieszkiwał, dokonał zatem weryfikacji w systemie PESEL, uzyskując dane o adresie zameldowania pozwanego. Przesłane także pod ten adres, podwójnie awizowane pisma nie zostały przez pozwanego odebrane. Mimo informacji, że pod tym adresem mężczyzna był zameldowany, ale do 2007 roku, sąd zdecydował uznać doręczenie pisma jako skuteczne, a poczynione ustalenia za wystarczające do wydania wyroku zaocznego.
Wyrokiem zaocznym z 2 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Kielcach uwzględnił żądanie pozwu i zasądził na rzecz powoda kwotę ponad 11 tys. złotych wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 13% w stosunku rocznym od 27 maja 2014 roku i dalszymi odsetkami do dnia zapłaty, a także zasądził przeszło 3 tys. złotych tytułem kosztów procesu.
Czytaj więcej
Prokurator Generalny skierował do Sądu Najwyższego skargę nadzwyczajną od prawomocnego nakazu zapłaty ponad 9 tys. zł. W ocenie PG sąd bezzasadnie uznał, że doręczenie wydanego nakazu zapłaty, na nieaktualny adres i dane pozwanej, było skuteczne.
Sąd uznał, że pozwany został skutecznie zawiadomiony o terminie rozprawy, nie stawił się na posiedzenie i nie wdał w spór, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności, ani też nie składał w sprawie wyjaśnień ustnie lub na piśmie.
