Wielki Mur Chiński to zbiorcza nazwa systemów obronnych składających się z zapór naturalnych, sieci fortów i wież obserwacyjnych oraz murów obronnych z ubitej ziemi, murowanych lub kamiennych, osłaniających północne Chiny przed najazdami ludów z Wielkiego Stepu. Przyjmuje się, że Wielki Mur rozciągał się od Shanhaiguan nad zatoką Liaodong do Jiayuguan w górach Nan Shan na długości ok. 2400 km. W 1987 roku budowla wpisana została na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a 7 lipca 2007 uznano ją za jeden z siedmiu nowych cudów świata. Dziś większa część Wielkiego Muru Chińskiego jest w złym stanie i porozrywana jest na kilkanaście odcinków o różnej długości. Jedynie niewielkie jego fragmenty są udostępnione turystom. W okolicach Pekinu takich fragmentów jest sześć.