Jak przygotować projekt uchwały w sprawie odbierania odpadów komunalnych

Ustawodawca, regulując kwestie gospodarowania odpadami przez organy gminy, precyzyjnie określił, jakie decyzje powinny zostać podjęte w drodze uchwał obligatoryjnych, czyli takich, które muszą być wydane, a jakie w drodze uchwał fakultatywnych, które mogą, ale nie muszą, być podjęte.

Uchwały obligatoryjne to:

• ??uchwała w sprawie dokonania wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i ustalenia stawki takiej opłaty (art. 6k pkt 1 ustawy) i w sprawie stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności (art. 6k pkt 2 ustawy),

• ?uchwała w sprawie terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (art. 6l ust. 1 ustawy),

• ??uchwała w sprawie określenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właściciela nieruchomości (art. 6n pkt 1 ustawy) i w sprawie określenia warunków i trybu składania deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej (art. 6n pkt 2 ustawy),

• ??uchwała w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r ust. 3 ustawy).

Uchwały fakultatywne to:

• ?uchwała o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (art. 6c ust. 2 ustawy),

• ?uchwała o podziale obszaru gminy na sektory, w celu zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz wyznaczenia punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych podejmowana przez radę gminy liczącej ponad 10 000 mieszkańców, biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców, gęstość zaludnienia na danym terenie oraz obszar możliwy do obsługi przez jednego przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości (art. 6d ust. 2 ustawy),

• ?uchwała w sprawie zarządzenia poboru opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w drodze inkasa oraz wyznaczenia inkasentów i określenia wysokości wynagrodzenia za inkaso (art. 6l ust. 2 ustawy),

• ?uchwała w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości cen za te usługi (art. 6r ust. 4 ustawy).

Czytelnicy, którzy już od października ubiegłego roku zwrócili uwagę na dodatek „Administracja", pewnie pamiętają, jak pisałem, że uchwały organów samorządu terytorialnego należy przygotowywać z zachowaniem zasad tworzenia prawa uregulowanych w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej" (ZTP). W szczególności należy stosować odpowiednio, czyli dostosowując do potrzeb opracowywanego aktu prawa miejscowego:

– ?zasady wyrażone w dziale VI „Projekty aktów normatywnych o charakterze wewnętrznym (uchwał i zarządzeń)" z wyjątkiem przepisu § 141,

– ?techniki ujęte w dziale V, które dotyczą projektu aktu wykonawczego (rozporządzenia), z wyjątkiem § 132,

– ?reguły zamieszczone w dziale II dotyczące zmiany (nowelizacji) ustawy oraz te zawarte w dziale I w rozdziałach 2–7, czyli określające po kolei:

• budowę ustawy,

• tytuł ustawy,

• ?układ i postanowienia przepisów merytorycznych,

• ?układ i postanowienia przepisów przejściowych i dostosowujących,

• ?układ i postanowienia przepisów końcowych oraz

• ?oznaczanie przepisów ustawy i ich systematyzację.

Trzeba zaznaczyć, że wyłączenie przepisów § 132 i § 141 miało na celu uniknięcie powtórzeń i powołań kaskadowych, które należą do technik legislacyjnych uważanych za błędne, gdyż utrudniają zrozumienie treści przepisów.

Nie sposób nie dostrzec, że ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach deleguje liczne kwestie do uregulowania w uchwałach rad gmin będących aktami prawa miejscowego. Dlatego warto w tym miejscu przypomnieć przepis § 119 ZTP, który w ust. 1 stanowi, że na podstawie jednego upoważnienia ustawowego wydaje się jedno rozporządzenie, które wyczerpująco reguluje sprawy przekazane do unormowania w tym upoważnieniu. W ust. 2 tego paragrafu powiedziano natomiast, że jeżeli jedno upoważnienie ustawowe przekazuje do uregulowania różne sprawy, które dają się tematycznie wyodrębnić tak, że ich zakresy są rozłączne, można wydać na podstawie takiego upoważnienia więcej niż jedno rozporządzenie. Analiza uchwał dotyczących gospodarowania odpadami przez gminy pozwala stwierdzić, że w tym zakresie rady gmin postępują zgodnie z ZTP.

Wspominam o tym, gdyż naturalną pokusą mogłaby być chęć unifikacji, scalenia uchwał wydanych na podstawie różnych upoważnień i zamknięcia całej tematyki związanej z gospodarowaniem odpadami w jednym akcie, podzielonym np. na rozdziały, z których każdy dotyczyłby kwestii ujętej w innym przepisie upoważniającym. Praktykę taką próbowały wprowadzić niektóre resorty, wydając akty wykonawcze do ustaw, podając za podstawę prawną kilka, a czasem nawet kilkanaście przepisów zawierających upoważnienia do wydania aktów wykonawczych. W ten sposób powstały m.in. rozporządzenia: Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18 czerwca 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu, Ministra Obrony Narodowej z 18 czerwca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o uposażeniu żołnierzy. Wśród analizowanych uchwał rad gmin nie znalazłem żadnej, której twórcy szliby tym tropem, i to dobrze. Trzeba bowiem stwierdzić, że taka praktyka nie sprzyja tworzeniu aktów zwięzłych i prostych w swojej konstrukcji, a raczej powoduje powstawanie niezwykle rozbudowanych regulacji, które im bardziej skomplikowane, tym są trudniejsze w percepcji odbiorców i stosowaniu.

Mamy zatem na przykład uchwałę Nr XXXV/212/2013 Rady Gminy J. z 2 grudnia ?2013 r. w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości na terenie Gminy J. i zagospodarowania tych odpadów w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, podjętą na podstawie art. 6r ust. 3 ustawy. Tytuł jest sformułowany prawidłowo. Oddaje przedmiot uchwały, nie jest zbyt ogólnikowy ani nadmiernie szczegółowy.

Zastrzeżenia budzi konstrukcja podstawy prawnej, gdzie niepotrzebnie powołano przepisy art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepisy te są normami kompetencyjnymi i proceduralnymi, które nie mają bezpośredniego związku z przedmiotem uchwały. Prawidłowo należało powołać jedynie przepis art. 6r ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

ŹLE

Na podstawie art.18 ust.2 pkt. 15, 40 ust. 1, art. 41 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r, poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 6r ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391 z późn.zm) Rada Gminy J. uchwala, co następuje:

DOBRZE

Na podstawie art. 6r ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1399) Rada Gminy J. uchwala, co następuje:

W treści uchwały w § 2 wyliczenie powinno być oznaczone punktami, a nie literami (litera to jednostka redakcyjna, którą stosuje się wówczas, gdy trzeba wprowadzić kolejne wyliczenie w punkcie).

KOLEJNOŚĆ WYSTĘPOWANIA ?JEDNOSTEK REDAKCYJNYCH W §