Z pozoru mało znacząca sprawa kasacji rzecznika praw obywatelskich od wyroku sądu rejonowego przypisującego w trybie nakazowym odpowiedzialność za niezastosowanie się do obowiązku zakrycia ust i nosa w miejscu publicznym oraz do zakazu uczestnictwa w zgromadzeniu powyżej pięciu osób stała się jednym z bardziej znaczących orzeczeń wydanych w ciągu ostatnich tygodni.
Uniewinniając obwinionych od zarzutu popełnienia wykroczenia przeciwko porządkowi publicznemu, Sąd Najwyższy przypomniał rudymentarne zasady odpowiedzialności represyjnej oraz reguły stanowienia prawa w demokracji konstytucyjnej. Oceniając zasadność wyroku sądu rejonowego, w rzeczywistości odniósł się zarówno do sposobu rozumienia i stosowania prawa przez sądy powszechne, jak i do konstytucyjnych zasad jego stanowienia. Stanowiący podstawę odpowiedzialności zakaz organizowania zgromadzeń powyżej maksymalnie dopuszczalnej liczby osób, a także nakaz zakrywania ust i nosa w miejscu publicznym wprowadzone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r., poz. 1758 ze zm.).