Po publikacji „Rzeczpospolitej”

Dziś Tomasz Wołek u Janiny Paradowskiej w „Tok FM” protestował przeciwko nazywaniu tabloidów inaczej niż „brukowcami żerującymi na najgorszych emocjach”. Po chwili w sukurs przyszli mu pozostali rozmówcy (pewnie nie bez kozery prowadząca potem podkreślała, że skład rozmówców był dobrany i przemyślany):

Jacek Rakowiecki:

Oczywiście można zanalizować jak funkcjonują brukowce…

Janina Paradowska:

Ale to nie tylko brukowce, ale ja czytałam dzisiejszą „Rzeczpospolitą” i komentarze, że premier Tusk powinien był  wczoraj wyjść na trybunę i powiedzieć – kłamaliśmy rano, kłamaliśmy w południe i kłamaliśmy wieczorem, no!

Jacek Rakowiecki:

Problem polega na tym, że niestety w dzisiejszej rzeczywistości polskiej metody brukowe, niestety, nie są stosowane tylko przez pisma brukowe. O to chodzi. One są używane przez tych, którym wygodniej jest w różnych sprawach tych metod użyć. I, że nie ma takiego jasnego podziału – ta gazeta jest poważna i nie…

Janina Paradowska:

Nie no, ale to jest tekst do biuletynu partyjnego, a nie do gazety! O czym my mówimy – to jest tekst do biuletynu partyjnego…

Tomasz Wołek:

Tego tonu nie ustrzegły się też poważne stacje telewizyjne, przykro o tym mówić.

Swoiście brzmią zarzuty rozmówców TOK FM, wobec tez stawianych w tym samym miejscu i w tej samej sprawie w rozmowie z tą samą Janiną Paradowską nie dalej niż wczoraj:

Paweł Wroński:

Została popełniona pomyłka na poziomie biurokratycznym, która być może wynikała z innego alfabetu, być może złą kartkę [przyczepiono – red.] i doszło do pomyłki, błędu. Błędu dość bolesnego dla rodzin, który rząd powinien wyjaśnić i za który rząd moim zdaniem powinien przeprosić. To, że opozycja wykorzystuje to w taki, a nie inny sposób – no cóż przyzwyczailiśmy się, powiedzmy sobie szczerze…

Janina Paradowska:

Nie wiem czy musimy się z tym godzić, panie Pawle. We mnie jest coraz większy bunt, na godzenie się z tym dyktatem i szantażem rodzin smoleńskich. Byłam na tym Torwarze [tam zawieziono przed pochówkiem trumny, które przywieziono do Polski] – widziałam trumny, owszem, ale nie widziałam ani jednej smoleńskiej rodziny. Bo Torwar miał jedną zasadniczą wadę – wie pan – nie wpuszczano [tam – red.] kamer.

Paweł Wroński:

(…) uważam, że bardzo chamski, bardzo nieprzyzwoity jest atak na Ewę Kopacz, która w tamtym czasie się zachowała bardzo odważnie, bardzo przyzwoicie by tym rodzinom pomóc . I to ona głównie zbiera teraz cięgi, za to, że robiła to, co do niej należało.

Nasz komentarz? Mat. 7:3–5:

A czemu widzisz źdźbło w oku brata swego, a belki w oku swoim nie dostrzegasz?

Sprawę specjalnie dla „W Sieci Opinii" komentuje także redakcja „Rzeczpospolitej". Wprost do Paradowskiej zwraca się Bartosz Marczuk, zastępca redaktora naczelnego:

Pani Janino, zanim jeszcze raz nazwie Pani Rzeczpospolitą „brukowcem" czy „biuletynem partyjnym" serdeczna prośba o chwilę refleksji. Najgorzej jest, dotyka to Panią w tym przypadku, gdy emocje i zacietrzewienie odbierają zdolność rozumowania.

Po pierwsze komentarz Dominika Zdorta zwraca uwagę na niezwykle ważne aspekty smoleńskiej tragedii: jak doszło to tego że nasze władze tak łatwo, bez sprawdzenia, zawierzyły że Rosjanie dopełnili wszystkich obowiązków. Służby państwa powinny to po prostu zweryfikować. Przyznaje to nawet premier i marszałek Ewa Kopacz. Mówiła wczoraj, że jej błędem było to, że uwierzyła w słowa (Rosjan) iż przekopano teren katastrofy w Smoleńsku. Dowiedzieliśmy się także wczoraj od prokuratora generalnego Andrzeja Seremeta, że nasi prokuratorzy nie byli obecni przy sekcji zwłok ofiar w Moskwie. Czy nie jest uzasadnione stawianie pytań jak działa nasze państwo?

Po drugie zabieg premiera – przepraszam i oskarżam – jest dość przewrotny. No bo albo jest mu przykro i ma pretensje do siebie, albo nie. Nie ma tu miejsca na szarości.

Po trzecie zrzucanie odpowiedzialności za tragedię za nieżyjących czy rodziny (źle zidentyfikowali zwłoki) nie należy do taktownych.