Sprawa dotyczy obywatela, który został oskarżony o zabór z lasu drewna sosnowego w województwie świętokrzyskim.
W 2019 r. Sąd Rejonowy uznał oskarżonego za winnego. Wymierzył mu karę pół roku pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz 3 tys. zł grzywny. Ponadto orzekł od oskarżonego 3215,40 zł nawiązki na rzecz Lasów Państwowych.
Wyrok zaskarżył obrońca. Wskazał m.in. na obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 290 § 2 Kodeksu karnego - poprzez mylne uznanie, że są podstawy do nawiązki.
Art. 290 § 2 stanowi bowiem, że w razie skazania za wyrąb drzewa albo za kradzież drzewa wyrąbanego lub powalonego, sąd orzeka na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w wysokości podwójnej wartości drzewa. Adwokat wskazywał, że jego klient został uznany za winnego zaboru „drewna” a nie „drzewa”.
W 2020 r. zaskarżony wyrok utrzymał Sąd Okręgowy, nie uwzględniając apelacji obrońcy. Podkreślił, że zasadnie orzeczono nawiązkę, gdyż art. 290 § 2 k.k. dotyczy nie tylko wyrębu drzewa, ale również przypadków jego kradzieży kwalifikowanych z art. 278 § 1 k.k. - jeśli dokonano kradzieży drzewa wyrąbanego lub powalonego.