Brzmienie przepisu ważniejsze niż treść preambuły

[b]To wniosek wynikający z wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 2 kwietnia 2009 r. w sprawie J.E.Tyson Parketthandel GmbH hanse j. (C-134/08).[/b]

Problem dotyczył wykładni przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 2193/2003 z 8 grudnia 2003 r. ustanawiającego dodatkowe cła przywozowe na niektóre produkty pochodzące z USA (DzU UE z 2003 r. nr 328, s. 3).

Pierwszym okresem obowiązywania tych ceł był okres od 1 do 31 marca 2004 r., a dodatkowe cło wynosiło wówczas 5 proc. (w kolejnych miesiącach było zwiększane o 1 pkt proc.). Rozporządzenie przewidywało w art. 4 ust. 2 okres przejściowy stosowania dodatkowych ceł wobec produktów, dla których można było wykazać, że znajdowały się w drodze do Wspólnoty w dniu wejścia w życie rozporządzenia (tj. 17 grudnia 2003 r.) oraz w odniesieniu do których nie można było zmienić miejsca przeznaczenia.

[srodtytul]Diabeł tkwi… w regulacjach przejściowych[/srodtytul]

W rozpatrywanej przez ETS sprawie wątpliwości dotyczyły wykładni powołanego przepisu przejściowego, którego brzmienie było niespójne z postanowieniami zawartymi w preambule rozporządzenia. Zgodnie z preambułą odstępstwo od poboru dodatkowych ceł dotyczyło towarów, które znajdowały się w drodze do Wspólnoty przed terminem pierwszego zastosowania dodatkowych ceł (tj. przed 1 marca 2004 r.), a nie w dniu wejścia w życie rozporządzenia (tj. 17 grudnia 2003 r.), jak stanowił art. 4 ust. 2.

[srodtytul]Niemiecki problem[/srodtytul]

Brak spójności miał istotne znaczenie dla spółki J.E.Tyson Parketthandel GmbH hanse j., importera towarów objętych wspomnianym rozporządzeniem. Dopuściła ona towary do obrotu w Niemczech 5 marca 2004 r. (tj. w piątym dniu poboru dodatkowych ceł), przy czym towary te zostały załadowane na statek w USA 20 lutego 2004 r.

Według decyzji niemieckiego urzędu celnego importer został obciążony dodatkowym cłem przywozowym. Spółka nie zgodziła się z tym jednak, podnosząc, że w tej sprawie zastosowanie powinny mieć przepisy przejściowe, zgodnie z którymi dodatkowe cło jest nienależne, jeśli przed pierwszym dniem zastosowania regulacji (a więc przed 1 marca 2004 r.) towary znajdowały się już w drodze do Wspólnoty. Tym samym importer oparł się na postanowieniach preambuły, a nie na przepisie rozporządzenia.

[srodtytul]Decyduje treść przepisu[/srodtytul]

Wątpliwości dotyczące wykładni przepisu przejściowego doprowadziły sprawę przed Trybunał, który nie zgodził się ze stanowiskiem importera. Podkreślił, że preambuła nie ma mocy prawnie wiążącej i nie może być stosowana w sposób sprzeczny z brzmieniem samego przepisu. ETS stwierdził, że regulacja przejściowa zawarta w rozpatrywanym rozporządzeniu powinna być interpretowana zgodnie z wyraźnym brzmieniem przepisu, a preambuła nie może modyfikować regulacji zawartej w samym akcie prawnym. W konsekwencji dodatkowemu cłu przywozowemu nie podlegają produkty, w odniesieniu do których można było wykazać, że znajdowały się w drodze do Wspólnoty w dniu wejścia w życie rozporządzenia, a nie w pierwszym dniu stosowania ceł.

Trybunał przyznał, że importerzy mieli prawo oczekiwać, iż produkty wywiezione z USA do Wspólnoty przed dniem opublikowania i wejścia w życie tego rozporządzenia nie powinny być obciążane dodatkowymi cłami. Oczekiwanie to nie było jednak uzasadnione w przypadku wywozu towarów po tym dniu, gdyż począwszy od tej daty importerzy nie mogli nie wiedzieć o wprowadzeniu tych regulacji.