Elīna Garanča zaśpiewa na Festiwalu Eufonie. To kobieta o wielu wcieleniach

Elīna Garanča, najpiękniejszy obecnie głos mezzosopranowy na świecie, jest jednocześnie niezwykle atrakcyjną kobietą. Nic zatem dziwnego, że od dwóch dekad zabiegają o nią najsłynniejsze teatry. Do występu w Warszawie zdołali ją namówić organizatorzy Festiwalu Eufonie i będzie wyjątkową gwiazdą tegorocznej jego edycji.

Urodziła się w Rydze i tam nadal jest jeden z jej domów. Drugi ma natomiast w Hiszpanii. Stara się być dobrą matką dla dwóch nastoletnich córek, choć jak przyznaje, daje im dużo swobody. Jej mąż, dyrygent Karel Marc Chicon, jest Brytyjczykiem, ale urodzonym w Gibraltarze. Hiszpania, w której postanowili zamieszkać, jest więc dla niego równie ważna jak dla żony.

W Łotwie śpiewają wszyscy

Elīna Garanča pochodzi z rodziny muzycznej, matka była znaną w Łotwie śpiewaczką, a potem cenioną w Europie profesorką. W naszej Akademii Operowej przy Operze Narodowej kilkakrotnie prowadziła w Warszawie kursy dla młodych śpiewaków. Ojciec był natomiast dyrektorem chóru.

Jeśli ktoś się dziwi, że właśnie w Łotwie mogła dorosnąć artystka, która dziś znakomicie czuje się w repertuarze włoskim, francuskim czy niemieckim, to sama Elīna Garanča tak to mi tłumaczy: – W Łotwie wszyscy śpiewają, mamy bardzo bogate tradycje chóralne, a poza tym język łotewski oparty jest na nisko brzmiących głoskach, co nadaje głosowi przydatną w śpiewie i siłę, i barwę.

Czytaj więcej

Opera

Konkurs im. Adama Didura. Kobiety śpiewały najlepiej

Na zakończonym w niedzielę Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Adama Didura w Bytomiu wszystkie trzy główne nagrody zdobyły śpiewaczki. Bezapelacyjną zwyciężczynią została Gabriela Legun.

Elīna Garanča dobrze się czuje jako mężczyzna

Niemal od dziecka wiedziała, że chcę być na scenie. – Bardziej mnie jednak pociągał musical, który jednak w naszym kraju nie ma specjalnych tradycji. Operowe śpiewanie zaczęło pojawiać się później i wchodziłam w nie stopniowo – opowiada. Jednak już w wieku 23 lat powierzono jej niezwykle prestiżową rolę – atrakcyjnego erotycznie Oktawiana w „Kawalerze srebrnej róży” Straussa.

Oprócz głosu o pięknej barwie ujawniła w tej partii również dwa inne atuty: naturalny wdzięk sceniczny i świetne aktorstwo. – Jako Oktawian zachowywałam się jak mężczyzna, który wie, co lubią kobiety, i bardzo mnie to bawiło – opowiada dzisiaj.

Po debiucie w 2003 roku na festiwalu w Salzburgu 27-letnia wówczas Elīna Garanča stała się już międzynarodową gwiazdą. I tak jest do dzisiaj, a ona cały czas zaskakuje nowymi wcieleniami.  – Ja nie siedzę i nie czekam na propozycje – mówi – trzeba ciągle pracować, doskonalić technikę, wzbogacać repertuar, pokonywać własne ograniczenia, stawiać sobie nowe wyzwania. Ile razy można bowiem być Oktawianem, kiedy wiadomo, że już nic nie jestem w stanie dodać tej postaci?

Za co Elīna Garanča ceni Krzysztofa Warlikowskiego

Jest świetną aktorką. Pracę z nią ceni na przykład Krzysztof Warlikowski, spotkali się kilka lat temu w Paryżu, gdy on reżyserował „Don Carlosa” Verdiego, w którym ona była księżną Eboli. Kiedy pytam Elīnę Garančę o niego, nazywa Warlikowskiego teatralnym geniuszem, który ze śpiewaków potrafi wydobyć niezwykłe umiejętności.

W ciągu dwóch dekad przeszła długą muzyczną drogę – od typowego dla młodych głosów Mozarta poprzez włoskie belcanto i Verdiego oraz utwory kompozytorów francuskich aż do Wagnera, którym zajęła się kilka lat temu i dziś jej nazwisko przyciąga fanów tej muzyki na festiwal w Bayreuth.

– Kiedy jeszcze uczyłam się, do głowy nie przyszło mi, że kiedykolwiek zaśpiewam coś Wagnera. Wydawało mi się, że jeśli kiedyś w przyszłości wystąpię jako Amneris w „Aidzie”, będzie to spełnienie moich marzeń – zwierza się. –  Do Wagnera dojrzewałam stopniowo także i dlatego, że w jego bohaterach jest jakaś emocjonalna pasywność, a ja lubię uzewnętrzniać emocje.