Informacja o tym, że powstaje pierwszy w pełni autoryzowany przez najbliższą rodzinę dokument o Kurcie Cobainie mogła cieszyć, ale i niepokoić.
Wszystko przez Courtney Love, wdowę po Cobainie, która wcześniej próbowała blokować filmy dotyczące życia lidera Nirvany. W 2005 roku Gus Van Sant nakręcił film "Last Days", inspirowany wydarzeniami prowadzącymi do samobójczej śmierci Kurta Cobaina, ale z obawy przed procesem, jakim zagroziła mu Love, reżyser musiał zmienić nazwiska bohaterów filmu. Najsłynniejsza wdowa amerykańskiego show- biznesu blokowała wydanie box-setu Nirvany „With the Lights Out", ocenzurowała wydany w 2002 roku dziennik męża, pokłóciła się z pozostałymi muzykami Nirvany, a rodzona córka przestała utrzymywać z nią kontakt. Love sama odgrażała się, że zrealizuje film o swoim życiu z Cobainem, a nawet wystawi musical na Broadwayu. Na zapowiedziach się skończyło. Do realizacji filmu o rockowej wersji Bonnie i Clyde nigdy nie doszło. Z biegiem lat kontrowersyjna artystka złagodniała i udostępniła wszystkie osobiste materiały dotyczące męża, jakimi dysponowała i przekazała je reżyserowi Brettowi Morgenowi, żeby ten mógł nakręcić film dokumentalny o życiu Kurta Cobaina.
Nominowany do Oscara za obraz „On the Ropes" reżyser, stworzył dokument, który przedstawia Cobaina od najmłodszych lat, które spędził w Aberdeen w stanie Waszyngton, przez drogę na szczyt, po sukces i tragiczny koniec. Co ciekawe, Morgen w "Cobain: Montage of Heck" połączył materiały muzyczne, rysunki oraz fotografie z prywatnych zbiorów Cobaina z animacjami oraz z nieznanymi dotąd domowymi filmami wideo, a także z wypowiedziami członków rodziny i bliskich przyjaciół. Obraz ma niezwykle intymny charakter. Frances Bean, córka Cobaina i Love, była jednym z producentów wykonawczych dokumentu. Powstanie filmu miało też wartość terapeutyczną dla rodziny Kurta, która pierwszy raz obnażyła się publicznie ze swoich uczuć po tragicznej śmierci muzyka. Podczas pracy nad filmem Frances Bean, po latach, pogodziła się z matką.
Rozczarowani będą ci, którzy po "Cobain: Montage of Heck" spodziewają się filmu o Nirvanie. Obraz nie przedstawia losów grupy, ale jest biografią intymną Cobaina. Na obraz składają się nieznane zdjęcia, filmy, nagrania (ścieżka dźwiękowa filmu będzie m.in. obejmowała 12-minutowy nieznany akustyczny utwór Cobaina, czy cover "And I Love Her", który pochodzi z repertuaru The Beatles), wypowiedzi głównie z archiwum prywatnego. Połączenie ich z animacjami stworzonymi na podstawie rysunków Kurta daje surrealistyczny efekt nieporównywalny z niczym innym. Podobnie jak muzyka twórczość Cobaina, która okazała się nieśmiertelna.
Rok temu minęło dwadzieścia lat od śmierci lidera Nirvany, która okazała się ostatnim z naprawdę wielkich rockowych zespołów. W pierwszej połowie lat 90. trio Kurta Cobaina było odpowiedzialne za wskrzeszenie mody na bezkompromisowe rockowe granie. Sukces drugiej płyty Nirvany „Nevermind", która sprzedała się w 30 milionach egzemplarzy, utorował drogę do sławy takim zespołom jak Pearl Jam, Soundgarden, Alice In Chains, Hole, czy Stone Temple Piliots. Moda na muzykę grunge, jak ochrzczono melodyjne połączenie muzyki punk, metalu, hard rocka i amerykańskiej folkowej tradycji, skończyła się 4 kwietnia 1994 roku, wraz z samobójczym strzałem Cobaina.
Zespoły z Seatlle zaczęły tracić popularność, rozpadać się lub zainteresowanie mediów nimi po prostu przeminęło. Dave Grohl, perkusista Nirvany, założył grupę Foo Fighters (grupa 9 listopada wystąpi w Krakowie), z którą zaczął odniósł sukces grając rock przystępniejszy, ale pozbawiony oryginalności. Basista Krist Novoselic, najbliższy przyjaciel Cobaina z którym zakładał zespół, nie odniósł sukcesu ani jako muzyk, ani jako pisarz i polityk. Niedługo po śmierci Cobaina również kariera Courtney Love, w tym obiecująca aktorska, załamała się, a zespół Hole, na czele którego stała, rozpadł się po nagraniu pop rockowej płyty „Celebrity Skin". Love większe zainteresowanie wzbudzała swoimi romansami, nałogami i rozróbami niż muzyką.
