Kalendarz został wydany – podaje Biblioteka Narodowa – w oficynie Macieja Szarffenberga, przedstawiciela wywodzącej się ze Śląska familii krakowskich drukarzy. Co najmniej od 1528 roku wydawał on druki kalendarzowe w języku polskim i łacińskim. „3 lipca 1537 roku Maciej Szarffenberg uzyskał przywilej królewski na monopolistyczne i dożywotne publikowanie oraz sprzedaż prognostyków i kalendarzy mistrzów Akademii Krakowskiej” – przypomina Biblioteka Narodowa. Doprowadziło to w 1538 roku do tzw. procesu kalendarzowego z Hieronimem Wietorem, zakończonego aktem Zygmunta I Starego z 10 kwietnia 1539 roku, którym król zniósł wszystkie przywileje drukarzy i ustanowił wolność druku i sprzedaży książek.