Chopin: młodość, romanse i muzyka. Filmy o życiu Chopina

Portrety kompozytora w kinie zmieniają się jak interpretacje jego muzyki w wykonaniu wybitnych pianistów

Publikacja: 26.08.2010 01:02

Piotr Adamczyk w „Chopin. Pragnienie miłości”

Piotr Adamczyk w „Chopin. Pragnienie miłości”

Foto: Fotorzepa, Jak Jakub Ostałowski

„Chopin. Filmowe motywy” – jubileuszowe trzypłytowe wydawnictwo Filmoteki Narodowej przypomina filmy dokumentalne i fabularne.

Najwcześniejsze krótkometrażowe „Utwory Chopina w kolorze” w reż. Eugeniusza Cękalskiego pochodzą z 1944 roku. Po rekonstrukcji obrazu i dźwięku film na płytach DVD i Blue Ray odzyskał dawną świetność. Jest to eksperyment podobny do filmów Themersonów, poszukujący wizualnych skojarzeń z utworami Chopina.

Dwa filmy biograficzne: „Młodość Chopina” (1951) w reż. Aleksandra Forda i „Chopin. Pragnienie miłości” (2002) w reż. Jerzego Antczaka, pozwalają porównać wielkie role Czesława Wołłejki i Piotra Adamczyka. Pierwszy gra w stylu teatralno-romantycznym. Drugi – w konwencji psychoanalityczno-melodramatycznej.

Film Forda był pierwszym polskim obrazem biograficznym. Powstał z okazji setnej rocznicy śmierci kompozytora. Mówi o studiach Chopina w Warszawie, ludowych inspiracjach i patriotycznych nastrojach poprzedzających wybuch powstania listopadowego. Mimo że film jest czarno-biały, ma wiele znakomitych malarskich scen. Utwory Chopina grała Halina Czerny-Stefańska.

Film Antczaka opowiada o związku Fryderyka Chopina z George Sand i skomplikowanych relacjach z jej dziećmi. Nie tylko mówi o geniuszu Chopina, który w tym okresie skomponował około 40 utworów, ale też pokazuje niestereotypowy wizerunek Sand (ciekawa rola Danuty Stenki). Kobiety namiętnej, która rzuca męża i angażuje się w nowy trudny związek. Głównym wykonawcą utworów Chopina był Janusz Olejniczak.

Największą siłą wszystkich filmów pozostaje muzyka Chopina. Przemijanie jej nie dotyka. Interpretacje wybitnych pianistów także nie tracą świeżości.

„Chopin. Filmowe motywy” – jubileuszowe trzypłytowe wydawnictwo Filmoteki Narodowej przypomina filmy dokumentalne i fabularne.

Najwcześniejsze krótkometrażowe „Utwory Chopina w kolorze” w reż. Eugeniusza Cękalskiego pochodzą z 1944 roku. Po rekonstrukcji obrazu i dźwięku film na płytach DVD i Blue Ray odzyskał dawną świetność. Jest to eksperyment podobny do filmów Themersonów, poszukujący wizualnych skojarzeń z utworami Chopina.

Film
Film „Maria Callas”. Bardzo trudne zadanie dla Angeliny Jolie
Film
Rok bez oscarowego pewniaka. Emilia Pérez autorką ostrych postów
Film
„Kibic”, czyli szalikowcy tacy jak my
Film
Nowości Netfliksa. Drugi sezon „1670” dla 700 mln widzów, "Heweliusz" i bitwa raperów
Film
„Brutalista”, czyli traumatyczny los emigranta