Była córką Władysława Paschalskiego (właściciela Fabryki Maszyn dla Przemysłu Tytoniowego w Warszawie) i Ireny z Górskich Paschalskiej.
W 1926 r. Władysław Paschalski wybudował znaną konstancińską willę, którą od imion swoich córek nazwał Izyhalla. Wkrótce potem zmarł na atak serca. Halina miała wówczas niespełna roczek. Rolę głowy rodziny przejął wujek Haliny. Uczyła się głównie w domu, choć egzaminy zdawała w warszawskim Liceum im. Emilii Plater.
Wybuch wojny brutalnie przerwał jej pogodne dzieciństwo. W 1943 r., mając zaledwie 17 lat, postanowiła wstąpić do organizacji konspiracyjnej. Za namową Anny Chowańczak – córki znanego warszawskiego kuśnierza, który miał sklep na Krakowskim Przedmieściu – wstąpiła w szeregi harcerskiej organizacji wojskowej Wigry, która została włączona w struktury Armii Krajowej. Posługiwała się pseudonimami Danowska i Hala.
1 listopada 1943 r. Wigry połączyły się z Szarymi Szeregami. W lipcu 1944 r. dowództwo nad liczącym pół tysiąca żołnierzy batalionem objął kpt. Eugeniusz Konopacki, ps. Trzaska.
1 sierpnia 1944 r., w dniu wybuchu powstania warszawskiego, batalion skoncentrował się na Starym Mieście przy ul. Podwalnej jako obwód Okręgu Warszawskiego AK. Halina Paschalska służyła jako sanitariuszka i łączniczka. Dwa tygodnie później batalion przeprowadził udany atak na Pałac Mostowskich, w czasie którego spalono niemiecki czołg.
