Instytucja pomocy publicznej dla przedsiębiorców „w trudnej sytuacji ekonomicznej" ma swoją genezę.
To truizm, że każdy rodzaj działalności gospodarczej połączony jest trwale z ryzykiem niepowodzenia, kończącym się nierzadko stanem nazywanym w języku prawnym upadłością (a historycznie i potocznie – bankructwem). Oczywiste jest także, że zachowanie bytu przedsiębiorstwa jako podstawowego instrumentu działalności przedsiębiorcy jest znacznie korzystniejsze niż jego likwidacja, umożliwia bowiem utrzymanie miejsc pracy (aspekt społeczny) oraz zapobiega zerwaniu umów wiążących przedsiębiorcę z wszystkimi innymi podmiotami (aspekt gospodarczy). Uzasadnia to w pełni pomoc państwa nie tylko w podejmowaniu działalności gospodarczej, lecz także w jej prowadzeniu przez przedsiębiorcę, zwłaszcza w czasie sytuacji kryzysowych.