Wyspy Marshalla to niezależne państwo wyspiarskie stowarzyszone z USA leżące na Oceanie Spokojnym, na wschód od Mikronezji. Po II wojnie światowej Stany Zjednoczone na atolach Bikini i Enewetak przeprowadzały próby z bronią jądrową.
Mieszkańcy Bikini zostali ewakuowani. Po zakończeniu testów wrócili do swych domów, ale z powodu skażenia gleby promieniotwórczym cezem, w 1978 r. zostali ponownie przesiedleni. Mieszkańcy Enewetak zaczęli wracać do domów w latach 70. ubiegłego wieku. Do ich ponownej ewakuacji doszło ze względu na pojawianie się objawów choroby popromiennej.
Najnowsze badania Uniwersytetu Columbia pokazują, że poziom skażenia plutonem na Wyspach Marshalla jest wyższy, niż do tej pory sądzono.
Na atolu Bikini koncentracja materiałów radioaktywnych jest od 15 do 1000 razy wyższa niż w próbkach pobranych z rejonów dotkniętych katastrofami w Czarnobylu i Fukushimie - ustalili badacze.
Na wyspie Runit w atolu Enewetak Amerykanie umieścili odpady radioaktywne, w tym skażoną próbami jądrowymi ziemię zebraną z sześciu wysp atolu. Składowisko przykryto betonową kopułą o średnicy 115 metrów i grubości ścian 46 centymetrów.