Zarazem jednak w Tarczy Antykryzysowej 1.0 zostało wyraźnie zastrzeżone, że czynności dokonane przez którąkolwiek ze stron postępowania w powyższym okresie zawieszenia lub wstrzymania są uważane za dokonane skutecznie. Oznacza to w praktyce, że w postępowaniach administracyjnych oraz sądowoadministracyjnych przestały biec lub rozpoczynać bieg jakiekolwiek terminy, w tym wyznaczone prawem terminy do przeprowadzenia w postępowaniu określonych czynności, złożenia określonych środków odwoławczych (odwołania, zażalenia czy skargi do sądu) czy też wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie.
Osobną kwestią, nadal dyskutowaną, jest ustalenie, czy zawieszenie lub wstrzymanie biegu terminów nastąpiło od 14 marca 2020 roku, czyli od dnia ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego, czy też od 31 marca 2020 roku, czyli od dnia wejścia w życie Tarczy Antykryzysowej 1.0. Nie oznacza to bynajmniej zawieszenia czy wstrzymania samych postępowań administracyjnych oraz sądowoadministracyjnych. Przeciwnie, postępowania rozpoczęte przed 31 marca 2020 roku toczą się nadal (choć bez wyraźnych rygorów czasowych).
Mogą być także wszczynane nowe postępowania administracyjne (zarówno z urzędu, jak i na wniosek strony), jak również mogą być wszczynane postępowania przed sądem administracyjnym na podstawie nowych skarg lub skarg kasacyjnych. Organy administracyjne mogą także wydawać postanowienia i decyzje w prowadzonych przez siebie postępowaniach.
W szczególności, zgodnie z wyraźnymi przepisami Tarczy Antykryzysowej 1.0 mogą być także wydawane z urzędu decyzje w całości uwzględniające żądanie strony lub uczestnika postępowania oraz zaświadczenia o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu. Organ może też wyrazić stanowisko albo wydać interpretację indywidualną (inną niż podatkowa – tej kwestii dotyczą osobne przepisy w Tarczy Antykryzysowej 1.0 wydłużające zasadniczo do 6 miesięcy termin na wydanie takiej interpretacji przez dyrektora KIS). Wspomniana możliwość wydawania z urzędu decyzji w całości uwzględniających żądanie strony budzi przy tym zrozumiałe wątpliwości interpretacyjne – skoro bowiem decyzja jest wydawana z urzędu, to w zasadzie brak jest w takim postępowaniu żądania strony, które organ miałby z urzędu uwzględnić w całości. W powyższym przypadku możliwość wydania decyzji z urzędu może być zatem rozumiana jako uprawnienie do wydania przez organ decyzji w całości zgodnej z żądaniem strony bez konieczności umożliwienia stronie korzystania z prawa do czynnego udziału w postępowaniu.
Bez rozpraw i jawnych posiedzeń
W Tarczy Antykryzysowej 1.0 wyłączono natomiast możliwość przeprowadzania rozpraw i posiedzeń jawnych (z wyjątkiem spraw pilnych wskazanych enumeratywnie w ustawie). Co więcej, już wcześniej sądy administracyjne z własnej inicjatywy wyłączyły możliwość odbywania rozpraw, a nadto wstrzymywały w niektórych sprawach doręczanie stronom pism, które mogłyby skutkować rozpoczęciem biegu do dokonania przez te strony określonych czynności (na przykład do wniesienia skargi kasacyjnej).
Oznacza to, że w sprawach, w których wydanie wyroku przez sąd administracyjny powinno nastąpić na posiedzeniu jawnym, po przeprowadzeniu rozprawy, w okresie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii wydanie takiego wyroku nie jest możliwe. Nie ma natomiast przeszkód dla sporządzenia przez sąd i doręczenia stronom odpisu wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem w przypadku, gdy rozprawa zdążyła już się odbyć.