Obowiązujące przepisy dają bezrobotnym i osobom poszukującym pracy możliwość przygotowania zawodowego. Takie działania mają na celu uzyskanie kwalifikacji lub umiejętności zawodowych potwierdzonych określonymi dokumentami. Stanowi o tym art. 53a ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A80D4E91EAF7D607641153073A458C94?id=269029]ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.)[/link].
Przygotowanie zawodowe dorosłych odbywać się może w dwóch formach. Jedna to praktyczna nauka zawodu dorosłych. Ma ona za zadanie umożliwić przystąpienie do egzaminu kwalifikacyjnego na tytuł zawodowy lub egzaminu czeladniczego. Druga natomiast to przyuczenie do pracy dorosłych mające na celu zdobycie wybranych kwalifikacji zawodowych lub umiejętności niezbędnych do wykonywania określonych zadań zawodowych właściwych dla zawodu występującego w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy.
Czas takiej edukacji jest limitowany. [b]Praktyczna nauka zawodu dorosłych trwa od 12 do 18 miesięcy[/b]. Przyuczenie do pracy dorosłych jest krótsze. Trwa bowiem od trzech do sześciu miesięcy.
[srodtytul]Informacje z urzędu[/srodtytul]
Skąd pochodzą środki na przygotowanie zawodowe dorosłych? Z Funduszu Pracy. Przedsięwzięcie inicjuje i organizuje starosta. Roczne plany realizacji przygotowania zawodowego pracodawcy mogą znaleźć w urzędach pracy lub na stronach internetowych urzędu.