Podatek od nieruchomości: zwolnienie i ulga to nie to samo

Rada gminy, wprowadzając zwolnienia od podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis, nie może przyjmować dodatkowych uregulowań, które mają zabezpieczyć interes gminy.

Aktualizacja: 24.02.2015 07:41 Publikacja: 24.02.2015 07:10

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie stwierdziło nieważność uchwały Rady Gminy Milejów w sprawie wprowadzenia zwolnień od podatku od nieruchomości. Powód to naruszenie przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Izba zakwestionowała zapis stanowiący, że zwolnienia przysługują w wysokości 60 proc. w pierwszym roku, 40 proc. w drugim i 20 proc. w trzecim. Wytknęła, że ten sposób określenia wysokości zwolnień narusza art. 7 ust. 3 ustawy, który upoważnia radę gminy do wprowadzenia zwolnień od podatku, czyli wyłączenia w całości danego przedmiotu spod obowiązku podatkowego. Procentowe określenie wysokości zwolnienia jest zaś obniżeniem wysokości daniny, czyli ulgą podatkową. A pojęcia „zwolnienie" i „ulga" nie są tożsame w ustawach podatkowych.

RIO zakwestionowała ponadto unormowanie, że zwolnienia określone uchwałą nie przysługują tym przedsiębiorcom, którzy mają zaległości podatkowe wobec gminy. Takie postanowienie to podmiotowe zróżnicowanie podatników uprawnionych do korzystania ze zwolnienia, tymczasem rada jest uprawniona wyłącznie do ustanawiania zwolnień przedmiotowych.

Rada gminy przekroczyła także kompetencje, określając dodatkowe informacje dotyczące zwalnianych nieruchomości. Nie miała też podstaw prawnych do określenia wykazu dokumentów, do których przedłożenia zobowiązano przedsiębiorcę. Obowiązek dostarczenia organowi informacji o uzyskanej pomocy publicznej wynika wprost z przepisów ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

Również ustalony w uchwale obowiązek przedsiębiorcy, który utracił prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku, do zwrotu uzyskanej w wyniku zwolnienia kwoty wraz z odsetkami, jest niezgodny z przepisami ordynacji podatkowej. Kolegium RIO podkreśliło, że w odniesieniu do płatników osób fizycznych, dla których zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą doręczenia decyzji ustalającej wysokość podatku, termin płatności wynosi – zgodnie z art. 47 § 1 ordynacji podatkowej – 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Z kolei podatnicy będący osobami prawnymi są zobowiązani do złożenia korekty deklaracji, a podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty (art. 21 § 1 pkt 1 i § 2 ordynacji). Dopiero niezapłacenie podatku w terminie skutkuje powstaniem zaległości podatkowych, od których naliczane są odsetki za zwłokę.

Prawo w Polsce
Co dalej z pieniędzmi dla PiS? Minister finansów w prawnym potrzasku
Materiał Promocyjny
Jak przez ćwierć wieku zmieniał się rynek leasingu
Nieruchomości
Zmiany w prawie lotniczym. Właściciele nieruchomości z nowym obowiązkiem
Edukacja i wychowanie
Ferie zimowe 2025 zaczną się później niż ostatnio. Terminy dla wszystkich województw
Sądy i trybunały
Nie tylko spadki i zasiedzenie. Najważniejsze orzeczenia Izby Cywilnej w 2024 r.
Materiał Promocyjny
5G – przepis na rozwój twojej firmy i miejscowości
Praca, Emerytury i renty
Nowe terminy wypłat 800 plus w styczniu 2025. Zmiany w harmonogramie
Materiał Promocyjny
Nowości dla przedsiębiorców w aplikacji PeoPay