Archiwum Zbigniewa Libery

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie udostępniło na swojej stronie archiwum Zbigniewa Libery, jednego z najciekawszych współczesnych polskich artystów - pisze Monika Kuc.

Aktualizacja: 05.06.2014 18:14 Publikacja: 05.06.2014 08:41

Bez tytułu (Hommage a Gawron) 1985; Dzięki uprzejmości - Zbigniew Libera / Muzeum Sztuki Nowoczesnej

Bez tytułu (Hommage a Gawron) 1985; Dzięki uprzejmości - Zbigniew Libera / Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Foto: MSN

Archiwum zawiera prawie dwa tysiące prac, filmów, dokumentów, fotografii  od lat 60. do 90., a więc  z okresu, gdy krystalizowała się osobowość i artystyczne zainteresowania Zbigniewa Libery. Przyglądając się jego wczesnej twórczości, można zrozumieć i prześledzić motywy obsesyjne powracające w dojrzałej sztuce tego artysty: śmierć, zniszczenie, seksualność czy opresyjny charakter społeczeństwa.

Zobacz galerię zdjęć

W archiwum znajdziemy ikoniczne wczesne prace artysty –  filmy „Obrzędy intymne" i  „Perseweracja mistyczna", które mówią o granicach intymności, albo  „Jak tresuje się dziewczynki"  - o wpajanych od dziecka wzorach zachowań zależnych od płci. A obok nich mamy dokumentację życia artystycznego z lat 80. i 90.  oraz kolekcję zdjęć i wycinków prasowych, gromadzonych przez Liberę, które go inspirują przy tworzeniu własnych prac.

Artysta ujawnia też wiele dokumentów ze swego życia prywatnego, m.in. zdjęcia z z albumu rodzinnego, czy fotografie z podróży do Afryki Północnej i Izraela na przełomie  lat 1989/1990.

Libera udostępnił teź źródłowe materiały, mówiące o jego współpracy z „Solidarnością". Po wybuchu stanu wojennego projektował ulotki i plakaty, protestujące m.in. przeciw wydarzeniom w kopalni Wujek. Jesienią 1982 roku został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa i skazany na półtora roku więzienia.

Zbigniew Libera  jest głównym reprezentantem nurtu sztuki krytycznej, znanym z radykalnych wystąpień. Jego prace – fotografie, filmy wideo, instalacje, obiekty – w przewrotny i  przenikliwy sposób grają ze stereotypami współczesnej kultury. W latach 80. był związany z niezależnymi środowiskami artystycznymi - łódzkim „Strychem" i „Kulturą Zrzuty". W  latach 90. krytykował  konsumpcyjną kulturę i manipulacje zbiorową świadomością, tworząc m.in. „Urządzenia korekcyjne" i rozmaite „zabawki" , odsłaniające mechanizmy wychowywania, czy raczej kulturowej tresury. Jedną z jego najgłośniejszych i najbardziej prowokacyjnych prac z lat 90.  jest „Lego. Obóz koncentracyjny".

Po 2000 roku skupił się na wielkoformatowej fotografii, interesując się szczególnie manipulacjami obrazami pamięci, m.in. w trawestacjach gazetowych wojennych fotoreportaży  w serii „Pozytywy".

5 czerwca Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie organizuje także spotkanie ze Zbigniewem Liberą na żywo (o godz. 18.30), połączone z pokazem  filmów,

Na stronie muzeum już wcześniej znalazły się archiwa Aliny Szapocznikow, Eustachego Kossakowskiego, Tadeusza Rolke, pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego czy siódmego Biennale w Berlinie.

Archiwum dostępne na: artmuseum.pl

Monika Kuc

Archiwum zawiera prawie dwa tysiące prac, filmów, dokumentów, fotografii  od lat 60. do 90., a więc  z okresu, gdy krystalizowała się osobowość i artystyczne zainteresowania Zbigniewa Libery. Przyglądając się jego wczesnej twórczości, można zrozumieć i prześledzić motywy obsesyjne powracające w dojrzałej sztuce tego artysty: śmierć, zniszczenie, seksualność czy opresyjny charakter społeczeństwa.

Zobacz galerię zdjęć

Pozostało 83% artykułu
Rzeźba
Ai Weiwei w Parku Rzeźby na Bródnie
Rzeźba
Ponad dwadzieścia XVIII-wiecznych rzeźb. To wszystko do zobaczenia na Wawelu
Rzeźba
Lwowska rzeźba rokokowa: arcydzieła z muzeów Ukrainy na Wawelu
Sztuka
Omenaa Mensah i polskie artystki tworzą nowy rozdział Biennale na Malcie
Materiał Promocyjny
Klimat a portfele: Czy koszty transformacji zniechęcą Europejczyków?
Rzeźba
Rzeźby, które przeczą prawom grawitacji. Wystawa w Centrum Olimpijskim PKOl