[b]Tak wynika z wyroku NSA z 24 lutego 2009 r., II FSK 1027/07[/b]
[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]
Wójt gminy ustalił podatnikom wymiar podatku od nieruchomości. Za podstawę opodatkowania przyjął budynek letniskowy. Z dokumentacji wynikało, że skarżący ubiegali się o wydanie pozwolenia na budowę domu letniskowego i dlatego do naliczenia podatku przyjęta została taka jego stawka.
Od decyzji tej podatnicy odwołali się do samorządowego kolegium odwoławczego. Kolegium utrzymało jednak decyzję w mocy. Jego zdaniem „budynek letniskowy” będzie się mieścił w pojęciu „budynku mieszkalnego”, tylko gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela, służąc zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Tymczasem w tej sprawie z materiału dowodowego wynika, że skarżący nadal posiadają mieszkanie własnościowe, w którym spędzają większą część roku.
W tej sytuacji podatnicy wnieśli skargę do WSA. Ponieważ nie przyniosła ona efektów, sprawa trafiła do NSA.
