Zerowe cło na wentylatory do komputerów

Systemy chłodzące do komputerów powinny być klasyfikowane jako części do komputerów i jako takie podlegać stawce celnej 0 proc. – stwierdził Europejski Trybunał Sprawiedliwości

Publikacja: 27.07.2009 07:00

Foto: Fotorzepa, Dariusz Majgier DM Dariusz Majgier

Red

[b]W wyroku z 18 czerwca 2009 r. (sprawa C-173/08, Kloosterboer Services)[/b] ETS uznał produkt składający się z rozpraszacza termicznego i wentylatora, który jest przeznaczony do wbudowania do komputera, za część komputerową. Produkt taki powinien być, zdaniem Trybunału, klasyfikowany do kodu nomenklatury scalonej (CN) 8473 30 90, dla którego stosowana jest zerowa stawka celna.

W 2004 r. holenderska agencja celna przedstawiła w urzędzie celnym w Rotterdamie zgłoszenie celne w celu dopuszczenia do obrotu wentylatorów do komputerów, importowanych z Chin. Urząd odmówił zaklasyfikowania ich do kodu CN 8473 30 90, uznając, że właściwy jest kod 8414 51 90, dla którego stawka celna wynosiła 3,2 proc. Zdaniem organu celnego funkcja wentylatora decydowała o zasadniczym charakterze urządzenia. Taki sposób klasyfikacji nakazuje obowiązujące od marca 2004 r. rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 384/2004. Agencja wniosła skargę do sądu krajowego w Amsterdamie, który w tej sprawie zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do ETS.

Trybunał uznał, że wentylatory przeznaczone wyłącznie do komputerów są częścią niezbędną do ich funkcjonowania. Tym samym powinny być uznane za „części do komputerów” i klasyfikowane do pozycji CN 8473. Zdaniem ETS o zasadniczym charakterze produktu decyduje nie wentylator, ale rozpraszacz termiczny, ponieważ główną funkcją omawianych produktów jest zatrzymywanie i usuwanie ciepła z procesora komputera.

[ramka][b]Komentują Jakub Matusiak, starszy konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego PricewaterhouseCoopers i Agnieszka Kasperek, konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego PricewaterhouseCoopers:[/b]

Wyrok ten wpisuje się w toczącą się obecnie na forum międzynarodowym dyskusję o nakładaniu przez Unię Europejską ceł na tzw. produkty technologii informatycznej.

W 1997 r. grupa członków Światowej Organizacji Handlu (WTO), w tym Unia Europejska, zawarła porozumienie w sprawie technologii informatycznej (ITA), mające na celu liberalizację handlu technologiami informatycznymi. Zgodnie z nim wymiana towarowa produktów technologii informatycznej, wskazanych w załącznikach do porozumienia ITA, między sygnatariuszami powinna odbywać się bez ograniczeń, tj. bez opłat celnych lub innych o podobnym skutku. W wykonaniu porozumienia UE zniosła cła na produkty w nim wymienione.

Jednocześnie Komisja Europejska wydała w ubiegłych latach kilka rozporządzeń klasyfikacyjnych, w tym rozporządzenie nr 384/2004 dotyczące klasyfikacji wentylatorów (a także np. rozporządzenia: nr 400/2006 dotyczące urządzeń wielozadaniowych, nr 754/2004 dotyczące monitorów plazmowych). Klasyfikacja objętych nimi towarów jest często niekorzystna dla przedsiębiorców. Rozporządzenia te przewidują bowiem zwykle dla ujętych w nich urządzeń kody CN nieobjęte porozumieniem ITA, tj. takie, które pozwalają na nałożenie cła.

Dlatego wśród przedsiębiorców powstały wątpliwości co do legalności tych rozporządzeń, natomiast decyzje wydawane na ich podstawie przez organy celne państw członkowskich UE stały się przedmiotem wielu sporów importerów bądź producentów z administracjami celnymi. [b] W omawianym wyroku a także w wyrokach dotyczących urządzeń wielofunkcyjnych (C-362/07 i C-363/07) czy monitorów LCD (C-376/07) ETS nie wypowiedział się w kwestii ewentualnej nieważności rozporządzeń klasyfikacyjnych wydawanych przez Komisję, uznając za każdym razem, że nie było to przedmiotem pytań prejudycjalnych.[/b] Zawarł natomiast pewne wytyczne co do klasyfikacji taryfowej spornych towarów, które mogą prowadzić do zaklasyfikowania ich przez organy celne państw UE do pozycji taryfy celnej objętych porozumieniem ITA. W konsekwencji import tych towarów do Unii podlegałby zerowej stawce celnej.[/ramka]