Sąd zapytał czy art. 22 ust. 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz odpowiednie przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim ograniczały prawo własności nieruchomości poprzez dopuszczenie ujęcia jej jako zabytku nieruchomego w wojewódzkiej ewidencji zabytków, bez zapewnienia właścicielowi gwarancji ochrony prawnej przed jego dokonaniem, jest zgodny z polską konstytucją oraz konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Wątpliwości NSA powstały w związku z jedną ze spraw dotyczących aktualizacji karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego. Konkretnie chodziło o weryfikację karty cmentarza żydowskiego znajdującego się w wojewódzkiej ewidencji zabytków opracowanej w październiku 1995 r. Aktualizacja miała polegać na założeniu załącznika do karty ewidencyjnej nekropolii. W wyniku synchronizacji historycznych granic cmentarza z aktualnymi mapami oraz zgodnie z danymi uzyskanymi od Komisji Rabinicznej do Spraw Cmentarzy stwierdzono bowiem, że obejmuje on kilka działek.